Bir insanın kendi hapishanesinde tutsak olduğuna hiç şahit oldunuz mu? Peki Kendi iç dünyasında muhakemesini yaptığına şahit oldunuz mu? Oldunuz mu bilemem ama bir profesör var ki içinden yaralı. Hem de ağır yaralı. Ceza hukukçusu. Düşüne düşüne akıl süzgecinden geçiriyor kendini. Her insanın bir hikâyesi vardır... Bir nesnedir onu ayakta tutan... Bir de nefret... Hastanenin bir odasında yatalak, dilsiz ama lâl olmayan, gözleri kapalı ama âmâ olmayan bir hasta yatıyor... Yanı başında yaralı bir dil, ağır yaralı bir kalp, cerahiye ihtiyaç var mı sanmam ama sevgiye çok muhtaç olduğu kesin. Konuştukça kusuyor içindeki nefreti... Ne suçu vardı hayattaki zulme seyirici kalan Mehmet'in... Tez canlı , heyecanlı, gencecik bir çiçek hukuk fakültesinden mezun olmak için tezini vermesi gerek. Ama tek yol röportaj yapacağı hocası profesör Emir Demirkıran'dan geçer. Vera. Mezun olmak için çıktığı yolda sevgi verdi. Sevgi aldı. İçine kapalı boynu bükük profesörü kimse sevmezken, hayata tutundurdu farkında olmazken ama erken mi veda oldu... Genetik bir hastalık mı Emir'in hikâyesindeki acılar... Emir'in derin bir hikayesi var. Annesinden kendisine kalan en güzel hediyesidir onu diri tutan. Ya babası, peki ya kardeşi onların verdiği nedir acıdan başka? Aksiyon, heyecan, dram , gizem, intikam ve sırlarla dolu... Cevap bekleyen soruların hepsi hızını düşürmeyen sürükleyici, düşündürücü eserde. Suçlar genetik mi? Beğenerek okuduğum bir kitap oldu. Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum. #alıntılar " İnsan hayatta her şeye yetişiyordu ama kendisine bir adım geç kalıyordu." " Yaralı bir kalp ancak iyi bir kalbin elinde yeniden hayatta tutunabilirdi."

Gen-EtikBehiye Ayrıç · İz Bırakan Kalemler Yayınevi · 20224 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okumaya Sevdali