Ben hayal dünyası okuruyum, gerçeklerle bezeli romanlar pek ilgimi çekmez. Ama bu kitap? Masamın baş köşesinde yerini aldı. Ona baktıkça gülümsüyorum. Elizabeth Zott, 1960'lı yılların çok ötesinde bir karaktere sahip azimli bir biliminsanı. Romanın başlangıcı için iyi diyemeceğim. Biraz sıkıcı başladığını düşünüyorum. Gerçi bu durum uzun sürmedi ve olaylar öyle bir şekle bürünmeye başladı ki kitabı elinden bırakamadım. Bir kimyager olan Elizabeth, kadın olduğu için meslektaşları ya da patronları tarafından yetersiz görülüyor. Bu tavrın nedenini kendi de anlamamasına rağmen direnmeyi bırakmıyor. Ardından Calvin ile tanışınca hayatı renkleniyor ve değişmeye başlıyor. Hikâye kadınların neler yaşadığını, nelerle uğraşmak zorunda kaldığını öyle güzel anlatıyor ki o işe yaramaz karakterlerin hepsini terbiye etmek istiyorsunuz. Kadınları alt bir ırk gibi gören erkekler, tacizciler ve birbirinin kuyusunu kazarak kendini ön plana çıkaracağını düşünen kadınlar... Öylesine gerçekçiydi ki okurken tüylerim diken diken oldu. Elizabeth'in televizyon programı zamanları ise ayrı bir maceraydı. İnsanlara ilham olacak bir kadının gerçekten konuşmak için ortam bulması harikaydı. Yemek programını bir kimyager gibi ilerletmesi, sirke yerine formülünü kullanıp "asetik asit" demesi ve onu izleyen kadınların programı arayıp "CH₃COOH nedir?" diye sormaları harikaydı. Okurken hem eğlendim hem düşündüm. Üzüldüm ve sinirlendim. Kitaptaki her karakter değerli bir ders verir gibiydi. O yüzden herkese bu kitabı okuması için mutlak bir baskı yapacağım. Okuyun okutturun arkadaşlar. Böyle güzel ve değerli romanlar her zaman karşımıza çıkmaz.

Bir Kimya MeselesiBonnie Garmus · Altın Kitaplar · 20231,988 okunma

·

361 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda