"Yara almış bir özgüveni toparlamak kolay olmuyordu."
Hain Yüreğim ile yanılmıyorsam yazarın çıkan tüm kitaplarını okudum. Kendisi de psikiyatri kliniğinde çalıştığından, yazmayı tercih ettiği tür olan psikolojik-gerilim romanlarında baş karakterimizin çalkantılı sıkıntılı psikolojisini de oldukça iyi ve başarılı yansıttığını düşünüyorum.
Wulf Dorn bu kitabında; baş karakter Doro, 2 yaşındaki kardeşi Kai'nin ölmesi sonucunda ağır bir depresyon geçirir. Yaşadığı sıkıntılı durumun yanı sıra anne ve babasının boşanması nedeniyle annesi ile birlikte yeni bir hayata adapte olmaya çalışmaktadır. Ancak yeni hayatına adapte olmaya çalışırken Doro bir yandan da kendisinin iyileştiğini insanlara ispat etmeye çalışmaktadır. Çünkü halüsinasyonlar devam mı etmektedir yoksa iyileşiyor mudur? Tüm bunların yanı sıra kardeşin öldüğü geceye dair hatırlayamadığı ya da hatırlamak istemediği ne vardır?
Yazarın kitabı yazmasındaki çıkış noktası hem kendi ülkesinde hem de dünyada yaşanan acı korkunç olaylara karşı sorduğu " insanlar nasıl böylesine kötülüklere kalkışabiliyor?" sorusu olmuştur. Her insanın içinde karanlık derin bir yer vardır ancak var olan bu karanlık sadece düşüncelerimizde mi kalmakta yoksa hareketlere yansır mı? Dorn, bu ana noktadan yola çıkarak konuyu işlemektedir. Anlatmak istediği derdi, romandaki çıkış noktasını beğendim ve sevdim.
Kalemine yabancı olmadığın bir yazar olmakla birlikte bu kitabında tempo biraz daha ağır ilerlemektedir. Merak unsuru mevcut ancak diğer kitaplarındaki kadar yoğun değildi. Yazar işlediği konuyu derdi yormadan dolandırmadan ele alarak okura anlatıyor. Dili yalın anlatımı akıcı. Bu kitabın da severek okudum fakat son bölümde Doro ve annesinin ilişkisini, son durumunu daha ayrıntılı okuyarak özellikle de annesinin yaşananlar hakkındaki düşüncelerini öğrenmek isterdim. Bu yüzden sonu bir nebze havada ve yavan kalmış. Kitap da sevmediğim tek nokta burası oldu. Onun dışında bu türde okuma yapmayı ve yazarı sevenler kitaba şans verebilir. 
