Şâir/Dichter
Hafis, drum, so will mir scheinen,
Möchte ich dir nicht gerne weichen:
Denn, wenn wir wie andere meinen,
Werden wir denn andern gleiche.
Und so gleich ich dir vollkommen,
Der ich unsrer heil'gen Bücher
Herrlich Bild an mich genommen,
Wie auf jenes Tuch der Tücher
Sich des Herren Bildnis drückte,
Mich in stiller Brust erquickte
Trotz Verneigung, Hindrung, Raubens
Mit dem heitern Bild des Glaubens.
Hâfız, bana öyle geliyor ki, bu yüzden,
Senden farklı düşünmek istemem:
Zira başkaları gibi düşünürsek biz,
Aynen başkalarına benzeriz.
Oysa ben sana benzerim tümden,
Ben ki mukaddes kitaplarımızdaki
O ulvî simgeyi, örtülerin örtüsü üzerine,*
O ilâhî sûretin basılması gibi,
Üzerime aldım da, bağrıma bastım,
İnkâr etmek, engel olmak ve
Kapıp almak istemelerine rağmen,
İnancın huzur veren o hayâliyle,
Kalbim sükûnetle yatıştı.
* İfadeyle ilgili açıklamalar için: Veronika'nın Örtüsü
Sayfa 187 - Senail Özkan Tercümesi
·
18 views
Goethe'nin Hafız hayranlığını işaret ettiği için 
Metin T. hocama teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.