88 syf.
9/10 puan verdi
~~~Yokum ben. Olmak istediğimle, başkalarının gözündeki ben arasındaki bir boşluğum~~~
Fernando Pessoa yazı hayatında birden fazla kimliğe bürünmüş ve kitaplarinda bile bu birden fazla kişiliği devam ettirmiştir. Bir insanın birden fazla olduğunu sadece düşünmüyor. bunu aynı zamanda yaşayarak da gösteriyordu. Yarattiği her diğer kişi için bambaşka bir dil ve kimlik oluşturmuş, bunu da yazdıklarında hep yansıtmıştır. Sığındığı her kişilik, bir diğerinden kaçıştı. Aslında bu dünyayı anlamak için en anlamlı yöntemdi onun için ve bence herkes için...
İnsanın içine yolculuğun, kendisine olan yolun adıdır Pessoa... İnsanlardan kaçtım, kendim olabilmek için, oldurmak istedikleri ben olmamak için. Kendimi anlatıp anlamayacakları ya da anlamak istemedikleri için susup da anlamamalarını istedim, zaten iki türlü de anlamayacaklar bırak susalım da öyle anlamasınlar, olduğum dışında ben olmayayım diye, ne güzel anlatmış tüm iç seslerimizi, zira aynı zamanda iç sesimin adıdır Pessoa...
İnsan, kafasında taşıdığı düşüncelerden kaçtıkça büyür bu düşünceler ve bir süre bu düşüncelerin ağırlığını kaldıramaz, bu yükü hafifletmek için yazdım der Pessoa, çok kişilik halinde, herkese dönüşen insanlık içinde, gerçek dünyadan aldığımız tadın yavanlaşması, kendimize dair alana çekilerek derin düşüncelere dalmamızı sağlar. Tüm bunlarla hayat içinde istemeden varız ve istemeden öleceğiz, olduğumuz şeyle olmadığımız şey arasında, hayal ettiğimiz şeyle hayatın bizi dönüştürdüğü şey arasında bir boşluğuz aslında, hayatımızda bir yön var oldukça kimse aynı yerde kalmaz kolay kolay, o yüzdendir ki bir inatlaşma halidir yaşamak, sevdiklerimiz ve nefret ettiklerimiz de bizim onlarda oluşturmak istediğimiz düşünceler yani zihnimizin bize oynadığı oyun, biz aslında sadece kendimizi severiz. Seviyoruz dediğimiz şey, insanlar hakkında oluşturduğumuz fikirlerdir. Fikrin sebebini değil, fikrin kendisini seviyoruz. Ve var ettiğimiz ve adına sevgi dediğimiz bu fikirle aslında yine kendimizi sevmekteyiz, nefret de aynı oluşumun sureci ne kadar haklı düşününce oluşturduğumuz kendi fikirler içinde zira hayatı ve insanları ne kadar sevdiğimizden hiçbir zaman tam olarak emin olamayız. Tüm bunlarla bir de hayatımızdaki hakikat yine de kendimize duyduğumuz sevginin gerçekliği belli değilken bile onun yansımasının yarattığı çekimin gerçekliğinden ne kadar emin olabiliriz gerçeği ile tüm bu düşüncelerin ifadesidir Pessoa, beni mest eden cümleleriyle...
Yine bir bekleme ve dönüşme sürecimde tüm duygularımın kaçışımın ifadesine ilaç olan Pessoa'yi iyi ki okudum bugün, eğer istediğim olursa kitabın yeri sanırım daha başka ve daha anlamlı olacaktır benim için, iyi ki tanıdım iyi ki okudum dediklerim arasında hep olacak zira, iyi ki kendime dönüşün, iç sesimin ifadesi olmuşsun Pessoa...
~~~Hayat, nereye çıktığı belli olmayan yollar ve hangi yoldan gittiğini bilmeyen yolcularla doludur~~~
Bakalım o yol nereye götürecek bizi, nerede olacağız...
·
2 artı 1'leme
·213 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.