Spoiler
kinyas ve kayra.
her şey ve hiçbir şey.
soldan başlarsak kinyas, sağdan başlarsak kayra.
ailelerini terk etmiş iki çocukluk arkadaşı, kan kardeşi. toplumdan kendilerini dışlayan, üstün gören, dünyanın kendi etraflarında döndüğünü sanan, çok uç ve zıt noktalarda olmalarına rağmen konuşmadan anlaşan iki kişi.
nihayet ben de okudum. incelemelerin bir çoğunda "yeraltı edebiyatı" olarak tanımlanmış kitap, ama böyle bir türün olup olmadığı tartışma konusu. daha çok psikolojikti. birçok kişiden genç yaşlarda okunmaması gerekiyor, çok ağır gibi şeyler duymuştum, aman aman bir şey de yok hiç mi polisiye izlemiyor bu insanlar diye düşündüm.
ilk bölümde bir kinyas bir kayra anlatıyordu, aynı olayı ikisinin de kaleminden okuyoruz. kayra; uzun, güzel cümleler kurmayı seven, insanları kandıran, ikna yeteneği yüksek, son derece narsist, nihilist ve vahşi bir karakterdi. insanların bu tarz şeyleri romantize etmesini anlayamıyorum. bence kayra 15 yaşındaki bir ergenin duygularına ve düşüncelerine sahipti. hayatı, insanları yeni yeni tanımaya başlamış bir ergenin; ailesinden, insanlardan nefret etmesi, toplumdan kendini dışlaması gibiydi yaptıkları, sözleri.
insanın içindeki en ilkel duygular ondaydı.
daha edebi buldum kalemini. dönem dönem hepimiz yalnız kalmak istiyoruz ama bunu koskoca bir insanın umursamazca yapması sevdiği insanları üzmesi çok daha farklı bir durum. kinyas'ın aksine çok mutlu, anlayışlı ve zengin bir ailesi vardı kayra'nın, çok iyi bir eğitim de almıştı, tıp öğrencisiydi. halbuki mutlu olmak nasıl bir şey bilmiyorum, diyordu. ailelerin, çocuklarının çevresinde en son istediği arkadaş tipidir kayra.
yazarın hayranları bu eleştirimi sevmez muhtemelen ama 
Daha kitabını okurken de aynı fikirdeydim. bazen sırf okurların altını çizmesi için anlamlı duran ama aynı şeyleri tekrar eden cümleler vardı, bu iki kitapta da çok sıktı açıkçası. kayra'nın bölümlerinde daha fazlaydı bunlar.
gelelim kinyas'a.
az ve öz konuşan, yakışıklılığı sürekli vurgulanmış, mutluları oynayan bir ailedendi. insanların yapmacıklığından tam anlamıyla nefret ediyordu. kafasındaki seslerden uyuyamıyordu asla. kötü arkadaşa kanmış, neden onun yanında olduğunu bilmeyen ama çocukluk bağlarından, hatta bağımlılığından ötürü kalan kinyas.
kin ve yas.
bu arkadaşlar neler mi yapıyor?
illegal yollardan para kazanıyorlar. oradan oraya taşınıp, araba değiştiriyorlar. uyuşturucu alıp satıyorlar, adam soyuyorlar. kadınlara tecavüz ediyorlar, insanları öldürüyorlar. otelden otele, kiralık evden eve, ülke ülke geziyorlar. paranın neleri satın alabileceğini çok güzel anlatmış yazar. daimi güç. para bittikçe yeni bir cinayet, yeni bir soygun, yeni para, yeni kadınlar, yeni içkiler, yeni uyuşturucular, yeni dostlar, yeni oteller, yeni arabalar... dünyevi zevkler ikisinin de gözünü boyamış ama tek bir amaçları var oysaki. intihar etmiyorlar. intihar nefsi müdafaa çünkü. yaşıyorlar. yaşamak en büyük intihar onlar için. acıların, hastalıkların en kötüsü. tek doğru yol düşünceleri tamamen durdurmak. "zihinsel ölüm" olarak adlandırdıkları beyin ölümüne varmak. bir nevi bitkisel hayata girmek. felçli insan gibi bakıma muhtaç yaşamak. insan olmaktan kurtulmak. insanın her gereksiniminden nefret ediyorlar. oksijen bir zehir onlar için. ama bu yolda sadece biri yürüyor.
kayra.
kinyas ise ailesine dönüyor. nasıl aptallık ettiğini fark ediyor. geçmişinin izlerini yok edemiyor ama kapatmak için çok çaba sarf ediyor. kinyas'ı yok etmek, tolga'yı geri getirmek istiyor. toplumu üstüne örtünmek yerine yorganın içinden bir iplik olmak istiyor. "normal insan" olma yoluna giriyor. aile, iş, sevgili, insani duygular. 29 yaşında yeniden doğmuş bir adam.
tüm bunlarla uğraşırken bir de daha önceden kendini öldürmek için aldığı hastalığı vücudundan def etmeye çalışıyor. daha çok yaşamak için. kayra geri dönmelisin, çünkü burada her şey var.
kinyas okurlara daha çok ümit vermiştir eminim. insanın ne yaparsa yapsın tek döneceği yer her zaman ailesinin yanıdır.
bazı yeterli olgunluğa erişememiş insanlar kayra'ya kendilerini daha yakın hissediyorlardır muhtemelen ama insan büyüdükçe kinyas'ın haklı olduğunu anlıyor. karakterlerden yeterince bahsettik. psikolojik roman dememin sebebi aslında film olarak izlediğimizi düşündüğümde kısa olacağı. geçen olaylar aslında çok az. hep monologları okuyoruz. ağır olabilecek tek kısım burası sanırım. bundan dolayı film olmasını istemem. kayra'nın meçhul sonunu kinyas'ın iyileştiği sondan daha çok beğendim. kayra'ya yakışır bir sondu kesinlikle ama kinyas'ın salih'i iyileştirerek kendisinin iyi bir insan olacağını düşünmesi saçma geldi, zaten en olası son iyileşmesiydi.
toplumsal normlar gibi sosyolojik eleştirileri, ülkeler hakkındaki fikirleri, dini görüşleri okumak güzeldi. yazarın kendini kitaba dahil etmesi de ilk kez gördüğüm bir şeydi. keşke daha uzun olsaydı diye düşündüm. psikolojiyle ilgilenen kişiler karakterler hakkında çok daha bilimsel incelemeler yaparlar eminim ki. inceleme bana pek yeterli gelmedi ama fikir olabilmesi açısından yayınlamak istedim. benden bu kadar.
keyifli okumalar.
·
163 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.