Little Giants - Naive Kocaman bir seriyi bitirmiş bulunmaktayım. İlk çıktığında çok beğenilmişti, nereye baksam NOAH, nereye baksam Eksik Parça. Çok rağbet gören şeyler beni kendinden uzaklaştırıyor. Seriye sadece Eksik Parça varken, diğer kitaplar yokken başlamıştım. Psikolojimden dolayıydı herhalde, okumayı bıraktım. Arada bayağı zaman geçti, seri tamamlandı, okuyanlar olanları unuttu ve ben seriye başladım. @salutececilia sayesinde, Noah'a aşkı çok büyüktü, merakımdan ve zaten yarım bıraktığımdan başladım, işte şimdi buradayım. Her kitaptan sonra nefes alma isteği duydum. Her kitaptan sonra, başka kitaplar okudum. Ve seriyi bitirdim. Akıl Çıkmazı, diğer kitaplar gibiydi. Su gibi. Sayfa sayısı diye bir şeyin olduğunu unutuyorsunuz okurken. Hikayesi sizi içine çekiyor, bazen boğuyor bazen de derin bir nefes almanızı sağlıyor. Duygu karmaşaları, kafayı duvara vurma isteği ve istemsiz bir sinirli ruh hali getiriyor. En azından bende böyleydi. Bazen küçücük, üç cümlede o kadar çok şey anlatılıyordu ki. Üst üste birkaç kez okumak zorunda kalıyordum. Bazen kafamı kaldırıp 'ne oluyor ya, hangisi gerçek?' dediğim oldu. Çok şey yaşattı aslında ve benim beklentilerimi karşılamadı Akıl Çıkmazı. Açıkçası ben herkesin ölmesini bekliyordum. Bu konuda çok ciddiyim. Böyle bir son beklemiyordum. Ya da Mara birden uyanıp 'ne kabustu be!' demesini falan bekliyordum. Hayal kırıklığına uğradım yani. Ve şöyle söylemeyi de unutmamam lazım. Okuyanları görürken Noah'ı merak ederdim. Neden herkes bu kadar aşık oluyor, neyi var bu çocuğun böyle dedim. Noah'dan nefret mi ettim? Hayır. Ama ölüp bitmedim. Daemon dururken, üzgünüm ama Noah'ya aşık olma şansım yoktu. Daha baskın, daha... Bilemiyorum pek fazla kötülemek istemiyorum Noah'yı. Sonuçta o kendi dünyasında en iyisi. Ve benim için bu seri bitti. Little Giants dinlerken aklıma olan bitenler gelecek, çünkü serinin bütün kitaplarında bu şarkıyı dinledim. Tekrar tekrar ve tekrar. Okunması gereken bir seri, diğer kitapları okuyup bu incelemeyi görenler ya da okuyanlar diyeyim. Benimle aynı fikirde olmayabilirler ama kendi fikirlerini yazmalarını çok isterim. Hoşçakal Mara Dyer, güle güle Noah Shaw , sana da veda etmeyi unutmamam lazım Jamie Roth.

Akıl ÇıkmazıMichelle Hodkin · Pegasus Yayınları · 2016820 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aycan