Hayallerimizin önüne engeller çıkacaktır. Bize düşen bu engelleri aşmak olacaktır. O, tuz ruhu isteyen müşteriye yemek tuzu gönderip "ruhu arkadan gelecek" diyen bir girişimci… O, fakir müşterilere bedava ürünler satıp ücreti zenginlerin hesabına yazan bir kahraman… O, bakkaldaki içecekleri birbirine karıştırıp daha güzelini bulmak ve müşterilerine sunmak için uğraşan bir sivri zeka… O, Afrikalı çocuklara yardım göndermek için arkadaşlarının ellerinden kandil yiyeceklerini toplayan bir yardımsever… O, attığı her adım olay olan, aşırı eğlenceli, cin fikirli, fena halde yenilikçi bir bakkal çırağı… Kitap, kendisine büyüyünce ne olacaksın sorusundan bıkan karakterimizin çevresindekilerin yaptıkları işlere bakarak kendine uygun mesleği bulmasıyla başlıyor. Eminim küçükken hepimiz yaşamışızdır bu durumu. Çekmişizdir sürekli büyüyünce ne olacaksın diyen insanlardan... Küçükken doktor, öğretmen, polis der geçiştirirdik. Zaten fazla üstelemezlerdi. (Gerçi büyüyünce yok şu meslek zor, yok bunun atama puanı yüksek, yok şu meslek şöyle der oldular. Arkadaş bu büyükleri anlamak cidden zor ya, neyse...) Karakterimiz annesi gibi ev hanımı olmayı sıkıcı, babası gibi işçi olmayı yorucu, eniştesi gibi polis olmayı zorlu bulur. Öğretmenlik, doktorluk, kahvecilik gibi pek çok mesleği inceler ve sonunda en uygun olarak dedesi gibi bakkal olmayı seçer. Çırak olarak dedesinin yanında başlar çalışmaya. İşleri daha da büyütmek, daha çok kazanmak ve dükkanı iki katlı yapmak amacıyla pek çok yeniliğe adım atar. Vişneli sodayı bulur, çikolata kapaklarına 'afiyet olsun' yazar, çekirdekleri paketlerken yorulmamak için paketleri önceden hazırlar... Bunun gibi pek çok yenilik yapar ama bir şeyi hesaba katmaz: YETİŞKİNLER! Yaptığı her yeniliğin önüne çıkan yetişkinlere rağmen vazgeçmez ve yeniliklerine devam eder. Sonu hüsranla sonuçlansa bile. Ve her seferinde çeşitli dersler çıkarır. Bu dersleri de "Çocukların yetişkinlerle iletişimde dikkat etmesi gereken hassas konular" başlığı altında madde madde not eder. Açıkçası okurken çok eğlendim. Bende 8 yaşıma döndüm. Tabi karakterimiz gibi geveze, hiperaktif, inatçı (biraz inatçıydım kabul ediyorum) büyükleriyle bu kadar rahat konuşan bir kız değildim ama ona söylenen popüler kelimeleri bende duydum büyüklerimden. "Sen nasıl bir çocuksun, kime çektin sen!" gibi... Yazarın değindiği önemli pek çok nokta var kitapta. Çocukların yaptığı yeniliklere karşı çıkmamak gerek. (Tabi dozunda yeniliklere). Saçma bulduğunuz yenilikleri bir gün başkası çıkartabilir ortaya. Destekleyin çocukları. Sonra desteklemediğiniz meyveli soda, paket çekirdek gibi pek çok yeniliği çocuğunuz bulduğu halde başkası kaparsa sadece ağzınız açık bakakalırsınız:) Şermin YAŞAR'ın kendi hayatından ilham alarak yazdığı Dedemin Bakkalı büyüklere çocukların gözünden kendilerini görme imkanı verirken; küçüklere ticaretin, yenilikçi düşünmenin, büyüklerin dünyasının ve insan ilişkilerine dair inceliklerin ipuçlarını veriyor. Yani her yaşa hitap ediyor:) Fazlasıyla güldürüyor, biraz hüzünlendiriyor, uzun uzun düşündürüyor... Okuyacak olan arkadaşlara şimdiden iyi okumalar dilerim:) Hayallerinizden vazgeçmeyin dostlar, önünüze yetişkinler gibi pek çok büyük engel çıkacak ama bize sadece o engelleri aşmak düşecek. Sonunda yaşayacağınız mutluluğu düşünün, çalışmaktan vazgeçmeyin. Allah elbet emeklerinizin karşılığını verecektir. Selametle kalın, hoşçakalın...

Dedemin BakkalıŞermin Yaşar · Taze Kitap · 20189,5bin okunma

··

4 artı 1'leme

·

110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

KÜBRA