Kalan
Anlamaktan yorulmuş iki neferdik
tuttuk bir düğüme bağladık elimizdeki karışığı
İyiliğine inandık kıvrımlarımızdan kurtulmanın
kendi ipimize sıkıca sarılmamız bundandı
Gecelerin büyük harfle başladığını
kırgınlığın sessizliğe evrildiğini gördük
bir kapıydı aradık bizi aynı adrese çıkaran
tüm tuzlar bitip tüm şekerler eksildi
duvarlar döküldü pul pul
Uzun sürmüş bir savaşta içine barut doldurulmuş iki insandık
ilk tenhada hissedince kendinden başka zarar verecek olmadığına
pimi çekecektik
bir mırıldanış bir satır
sessizliğin inceliğiyle zorladık zamanı
elinde ne varsa kullandı kalanlarını üzecek bu bölme işlemi
Aklımızdan geçen mektupları göndermedik birbirimize
hareket bizi korkutan bir fizik kuralı
mutlu olmayı beceremedik değil
sürdürmedik
kendinden başkasına bölünemeyen
bir sayıydık belki de
Emrullah Alp