ANNELER YAŞAYARAK ÖLÜRLER...
Annem...Türküleri seven,boynunu bükülü tutmayı hayattan öğrenmiş annem;
acılarını yattığı yatağa taşıyan,kimselere ümit beslemeyen kendi ümidini kendi doğuran annem,sana bu mektubu yakınında bildiğin ama uzakta yaşayan aciz bedenimle karalıyorum.Düşlerine yenik düşmüş,hayalleri hastalığı olmuş küçük bir kadın olarak ve saçındaki karların aynısından taşımayı erken yaşında üstlenmiş bir çocuk olarak...Giderse her şeyi unutacağını sanan,kalp ağrıları senin ağrılarına karışmasın diye anlatmaya utanan bir insan olarak...Ellerindeki tomurcuğu hep yeşertmiş ama çok fidanına acımasızca basılsa bile ağlamamış bir adam olarak... Şansızlığını cinsiyetine bağlayan,sabahtan öğleye kadar bile gülmeyi becerememiş bir kara yazılı olarak...Senin gülüşüne,yürüyüşüne ömrünü koymaya tereddüt etmeyen başını hep dik taşımış yürekli bir evlat olarak karalıyorum...Küçükken çizdiğimiz çiçekleri hatırlıyorum hep iyi notlar aldığım,sobanın üzerindeki kızarmış ekmekleri ve iftara yakın yuvarladığımız köfteleri...Ördüğün,kolaladığın yakalığımı...Yorgan ipliğiyle tutturduğun çizmelerimi...Çok güzel çizmeler giydim sonra ama gördüğüm her çocukta o çizmeleri aradım!Senin gibi sevdim bütün duygularımı ve hiç yalan söylemedim kendime bile..Sözlerimle acıtmadım hiç bir canı çünkü dilimde o pul biber acısını taşıdım yaşarken...Çok kapılar çarpıp çıktım anne!Kızarsın dik başlılığıma bilirim ama seversin sen yüreğimi avuçlarımda taşımamı...Ve yalnız tek bir kapıyı çarparken aklıma sen gelmedin çünkü sana koşuyordum,senin kokuna kederlerden nasibini almış ve hırçın.
Sorgulamadığın kaçışlarımı sevdim ben...Film izlerken battaniyenin altında ''aşk var kızım sen yaz'' deyişine hayran kaldım...Bir adamı deli gibi severken ben küskünlükler içinde sigara yakıp vermene utandım...İhanetlerden yara alan yerlerime ellerinle merhem olmanın hakkını ödeyemeyeceğimi bile bile yeni haklar yükledim bilesin!Yüreğini sallayan hüzünlerim oldu büyümenin bedeli öderken gündüzleri ben,sense geceleri küçük bir kız çocuğunu üstünü örtüyorsun hala!Ah umutları cebinde kırışmış olan annem senin kaderinin devamı değil benimki,benimki yeniden yazılmış ama eksik,eski ve kırılgan bir hikaye bilesin.Üzülme! YASEMİN BAŞ/ANNEM 3
··
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.