Buz ve Yıldızışığı Sarayı 7/10 3/5 Herkese merhaba uzun bir aranın ardından DVGS serisine devam etmenin mutluluğu içindeyim. Serinin novellası olan bir ara kitapla geldim! O büyük savaşlar bitti, lanetler kalktı ve barış bir nebze sağlandıktan sonra Velaris’te günlük hayatın nasıl işlediğini göstermek istemiş bize yazar. Kitap başlarda inanılmaz yavaş ve karamsardı. Boğucu ve kasvetli bir havaya sahipti ki bunu anlayabiliyordum çünkü ekip çok zorlu bir süreçten daha yeni çıkmıştı. Ama bu karamsarlık kitabın içine girmemi biraz zorlaştırdı. Bir süre sadece Feyre, Ryhs ve Cassian’ın duygularını okuduktan sonra kitap açılmaya başladı. Çünkü Azriel teşrif etti Bu kitapla ilgili söyleyebileceğim pek bir şey yok. Ekip Gündönümü kutlamalarına hazırlanıyordu. Birbirlerine hediyeler verdiler, şakalaştılar ve yaralarını sarmaya çalıştılar. Tabii bir sonraki kitapta neler olacağının da ufaktan sinyallerini veriyordu. Mor’un aldığı kararı inanılmaz desteklerken bir konudan Ryhs ve Feyre adına çok mutlu oldum. Elain sonunda iyileşmeye başlasa da Lucien’e olan tutumu beni cidden inanılmaz gerip sinirlendirdi. Nesta’yı söylemiyorum bile. Adı geçtiğinde sadece beni değil karakterleri bile somurtmaya yetiyordu yani. Rhys’in Nesta’ya sinirli kalmasını ve ona olan tutumunu da sonuna kadar destekliyorum. Ona çok bile dayanıyorlar. Kitabın bence en güzel kısmı Azriel’dı aşk adam! Serideki favori karakterim olduğunu bilmeyen yoktur herhalde. Ona inanılmaz bir hayranlık besliyorum. Ve yalnız da değilim. Sarah diğer karakterleri de betimlemeli bir şekilde anlatıyor evet. Ama Azriel’ı başka anlatıyor. Her hareketini, mimiğini, ses tonunu, bakışlarını… öyle karanlık ve öyle yoğun anlatıyor ki. Azriel’ın bahsi geçtiği anda kitapta bir titreme oluyor Kitabı sevdim ama tabii diğer kitaplara göre biraz sönük kalmıştı, yine de okuyun!

Buz ve Yıldızışığı SarayıSarah J. Maas · Dex Yayınları · 20201,243 okunma

·

180 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur