Okuduğum en eğlenceli kitaplardan birisi Alıklar Birliği. Romanın edebiyat tarihine kazandırdığı nevi şahsına münhasır karakter Ignatius, aslında karşılaşacağınız en kaba, rahatsız edici, sinir bozucu ve aykırı karakterlerden biri ve fakat buna rağmen kitap inanılmaz keyifli ve eğlenceli. Kendisini toplumdan ve yaşadığı toplumun değer yargılarından soyutlayıp, annesiyle beraber yaşadığı evde odasına hapseden, Orta Çağ’ın toplumsal normlarına hayranlık duyan ve bunlara göre yaşamak isteyen, tıkınmayı seven, sindirim problemleri olan ve sürekli gaz çıkaran, çalışmayı reddeden ve sadece kendi kendine birtakım yazılar yazarak gününü geçiren biri Ignatius. Roman, bir polis memurunun Ignatius’u kurabiye alan annesini caddede beklerken tuhaf görünüşü nedeniyle tutuklanmak istemesiyle başlıyor, bu durumdan sıyrılan Ignatius ve annesinin oturdukları bir bardan kovulmalarıyla devam ediyor. Bu iki olay esnasında karşılarına çıkan karakterlerin dahil olduğu, son derece sürükleyici, komik ve zekice detaylandırılmış bir olaylar zinciri kurguyu oluşturuyor. Kız arkadaşının kendisine yazdığı mektupların kışkırtması ve annesinin borcu nedeniyle çalışmaya başlayan Ignatius’un bir başkaldırıya hatta bir siyasi parti kurmaya kalkışmasıyla gelişen olayları okuyoruz. Genelde Ignatius gibi nevi şahsına münhasır karakterlerin asıl mesele olduğu romanların aksine Alıklar Birliği, küçük küçük ve birbirinden bağımsız olayların parça parça anlatımından ziyade, her karakterin birbiriyle az çok ilintili olup büyük resimde bir yere oturduğu ve okurun zihninde oluşturduğu birkaç soru işaretiyle merakla okunan, birbirine bağlı birkaç olaydan oluşuyor. Tüm bu grotesk olaylarla yazar 1960’lar Amerika’sının bir portresini çiziyor. Toplumda ikinci sınıf vatandaş olarak ucuz işgücü muamelesi gören Afro-Amerikalılar, ırkçılık, homofobi, muhafazakarlık, kültür erozyonu, komünizm düşmanlığı ve korkusu, yaratılan kutsal aile imajı ve bunun ardına gizlenen kapitalizmin gayri insani düzeni, polis şiddeti ve şiddetin de ötesinde toplumu baskı altına almak için polisin kullandığı yöntemlerin, sistemin absürtlüğü başta olmak üzere siyasi ve toplumsal aksaklıkları hicvediyor. Ignatius’un kendine has karakterinin yanında kitap boyunca ve hatta kitap bittikten sonra onunla kurduğunuz bağ da oldukça acayip. Aslında son derece itici olmasına rağmen sinirlenmek bir yana çoğunlukla sempati duyuyorsunuz ona. Hatta son derece keyifli ve komik kitabın birttikten sonra damağınızda bıraktığı hüzünlü tat Ignatius’dan kaynaklanıyor bana göre. Yarattığı karakter kadar sürükleyici ve eğlenceli kurgusuyla da dehasını gösteriyor Toole. Çok, çok beğendim Alıklar Birliği’ni. Püren Hanım’ın çevirisi de muhteşemdi her zamanki gibi.

Alıklar BirliğiJohn Kennedy Toole · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2014778 okunma

·

2.531 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı