Gönderi
"kendimiz dışındaki her insan, bir başkasıdır."
Nihan Kaya'nın yazdığı Bütün Çocuklar İyidir kitabı aslında bir üçlemenin son kitabı. Diğer kitaplar: İyi Toplum Yoktur, İyi Aile Yoktur.
Diğer kitapları okumadım ama okumadan da anlayabileceğinizi söyleyebilirim.
Bu kitap aslında çocuklara seslenen ama çocuklarla iletişim halinde olan herkesi de etkileyen bir kitap. Çocuk istismarını (psikolojik) kısa kısa olaylar üzerinden örnek vererek anlatıp çocuklara bunun istismar olduğunu ve yapılmaması gerektiğini anlatıyor ama bizzat yanlıştır demektense dolaylı yoldan bunu bizden bekliyor.
"Büyüğün konuşuyor sus, sen küçüksün bilmezsin, benim çocuğum böyle bir şeyi yapamaz, bizde böyle bir şey mi var, sen doğru kararı veremezsin, seni ben dünyaya getirdim benim dediklerimi yapmak zorundasın, bana saygı duymak zorundasın" cümleleri ağırlıkta. Peki gerçekten öyle mi? Dünyaya gelmeyi ben mi seçtim? Bu ailede, toplumda olmayı ben mi seçtim? Hayır. O zaman beni bunlarla yargılayamazsınız!
"Ben çocuğum. Annemle babam beni bu dünyaya davet ettiler ve geldim. Bir çocuğu dünyaya davet eden herkes, onu beslemekle, giydirmekle, duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarını karşılaşmakla yükümlüdür. Ben hiç kimseye borçlu doğmadüm. Ne anne-babam ne de bir başkası benimle "Annen seni dokuz ay karnında taşıdı, annen seni emzirdi, annenin sütünü ona borçlusun," gibi cümlelerle konuşabilir. Ben hiç kimseye borçlu doğmadım. Ama annemle babam, bana borçlular. Sofralarındaki yemeği benimle paylaşmak zorundalar."
"Eğer bizden beklenenler hakkında özgürce tartışamadığımız bir ortamdaysak, orada bir yanlış vardır. Bir masada, oradaki herkesle eşit şekilde "Ben şu konuda bana yanlış davrandığınızı düşünüyorum," diyemiyor, başkalarıyla onla rin bize davranış şekilleri hakkında konuşamıyorsak, hatta bu davranış biçimlerini sorgulamamıza izin verilmiyorsa, orada bir istismar vardır."
·
52 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.