Mutluluk, bilgisizliktedir. Bir adam vardı, bu adam evlendikten sonra karısına bir kutu dolusu elmas aldı. Elmaslar sahteydi. Adam, karısına, verdiği elmasların pek değerli olduğuna inandırmıştı. Kadıncağız çok mutluydu. Bu değersiz cam parçalarına bakarken, gözleri doluyor, ellleri titriyordu. Bilgisizliğin verdiği bu mutluluğu, hangi bilim verebilir ? Ya da bu elmasların sahteliğini bilmeyenin mutluluğuyla, bu elmasların gerçeğini boynuna takanın mutluluğu arasında ne fark vardır?