10 öykülük minik bir kitap. Kitaba adını veren "Kelimelerin Gücü" E.A.P'nun kendi kendine konuşma tarzında yazdığı üç öyküden biri… bence en iyisi. Kelimelerin gücünü biliyorum. İnsan bir kelime ile bulutların üzerine de çıkabilir, çıkarabilir, yerin yedi kat dibine de geçebilir,geçirilebilir; anlayana. Ve karşında anlayacak biri olmadığı zaman konuşmanın, söz söylemenin, destanlar yazmanın hiç bir faydası olmadığını da biliyorum. "Anlaşılmak" en büyük meselesi olan insanlar sözün sihrine en çok kapılanlardır her zaman. Mesela bir insana sen aslında üşengeç değilsin de mutsuzsun demek o insan için çok şey ifade edecektir. Çünkü herkes onun tembelliğini görmüştür onca zaman kimse altında yatan sebebi görmemiştir . Ya da birine, ben senin "eskiden olduğun" kişiyi hatırlıyorum demek. O insana insanüstü bir hediye vermektir. Çünkü kendini kaybeden insanlar bulunmak isterler. Kendi kaybolmuştur ama başkası bulsun isterler. Dönüşleri ancak o şekilde olabilir. Söz üzerine söylenecek çok sözler var... Sözün büyüsünü bilen insanlar bir söze tav olur ama destanlarıyla tav edemezler. Her şeyin bir handikapı olur ya bu da öyle bir durum... Söz müthiş bir şey. Kelimelerin gücü tek başına daha uzun bir yazı olmalıydı bence. Böyle bir malzeme ve böyle bir kalemden beklentim buydu. Kelimelerin Gücü'nde ruha en büyük mutluluğu veren şeyin bilme arzusu olduğunu, işte bu yüzden ruhun bilgi arayışı asla son bulmadığı anlatılıyor. Bilme arzusu. Merak filan değil de bilme arzusu... Seçkide yer alan bir diğer yapıt, “Morella” Poe’nun ilk dönemlerinde Arabesk tarzda yazdığı muhteşem öykülerinden birisi. Diğer pek çok öyküsü gibi bunda da ölümden sonraki yaşam ve Ruh göçü temasını işliyor. Bazen yaşanan bir durumdur. Eşini doğumda kaybeden babalar doğan çocuğu asla sevmez, benimsemez. Çok acı... Bana biraz Uğultulu Tepeler'i hatırlattı.

Kelimelerin GücüEdgar Allan Poe · Doğu Batı Yayınları · 2019128 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren