Gönderi
40 syf.
·
Not rated
Atatürk tarih sayfalarına sığan bir insan değildir
Eserde Atatürk'ün dil çalışmalarını yaptığı son yıllarında yanında bulunmuş olan Mehmet Ali Ağakay tarafından kaleme alınan 20 anıya yer veriliyor.
Bu anılar Ata' yı çeşitli yönlerden daha iyi tanımamıza yardımcı olabilir.
Bu anılarda O'nu halk içinde ve sofrasında görecek, hoş fıkralarını dinleyecek yaşantısından, ince ruhundan özellikler öğrenecek, yabancıların kendisine karşı duydukları hayranlıktan örnekler bulacaksınız.
Eser ilk olarak Atatürk 'ün ölümünün 25.yıl dönümü olan 1963 yılında yayımlanmıştır.Bende ki basımın da bu yirmi anıya ilave olarak fazladan bir anı bulunmaktadır. Aşağıda paylaşıyorum. Merak edenlere keyifli güzel okumalar diliyorum. Kitapla kalın.
BABALIK DUYGUSU
Düğün, O' nun varlığı ile son sınırına ulaşan bir neşe içinde geçmişti. Ata, ayrılmak üzere ayağa kalkınca kendisini uğurlamak için halk iki sıra diziliverdi. Sevecen bakışlarını sağa sola yönelterek yavaş yavaş ilerlerken bir yerde durakladı,sonra durdu, elini yedi sekiz yaşlarında bir kız çocuğunun başına uzattı.
Çocuğun arkasında yer alan ve anası babası olduğu belli olan çifte yavaşça seslendi :"Öpeyim mi?"
Herkesi derinden duygulandıran bu istediği ana babanın nasıl yerinde bir minnetle karşıladıkları kestirilebilir.
Atatürk, çocuğu iki eliyle kaldırdı, öptü ve yere bıraktı. Fakat sahne bununla kapanmış olmadı.
Uyanık ve çok duygulu çocuk :"Ben de öpeyim, ne olursunuz Atatürk, ben de sizi öpeyim." diye direndi.
Ata belki de hiç ummadığı halde kendisine babalık mutluluğunu tattıran bu içten davranışı, çocuğu bir daha yerden alarak yüzüne yaklaştırmakla karşıladı.
Bilmiyorum, halk bu dokunaklı sahneyi, gözleri yaşlı alkışlayarak kutlu kılarken, o çelik iradeli insanın da iki damla gözyaşını tutamadığını görebilmiş mi idi?
·
327 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.