Büyük Hedefleri Olan Kimseler
İbnul Cevzi Saydu'Hâtır adlı eserinde şöyle der:
Büyük hedeflere sahip olma olgun bir aklın göstergesidir. Küçük beklentilere küçük insanlar razı olur! Şâir der ki:
Yükseldikçe kişi daha da yükselir isteği, Küçük insanlarsa küçük şeylere olur kânî.
İnsan büyük hedeflerinden daha muazzamıyla hiç denenmemiştir. Hedefini yüksek tutan kişi onurlu şeylerden yana tercih kullanır. Bunun için de zaman müsait olmayabilir; bazen vesîleler yetersiz kalabilir ve bu yüzden acı içinde kalabilir. Benim de bir konuda büyük hedeflerim olmuş ve ben bu yüzden acı içine düşmüştüm! Keşke bunlar olmasaydı demiyorum. Hayat ancak aklın yokluğu ölçüsünde zevkli olur! Akıllı kişi ise hayattan daha fazla haz duymak için noksan aklı tercih etmez.
Kime büyük düşünmek nasip olmuşsa hedefinin büyüklüğü kadar acı duymuştur.
Nitekim şâir şöyle der:
Gönül büyükse eğer kişide,
Beden yorulur onun peşinde
Bunun izahı şudur:
Hedefi yüksek olan bütün ilimleri talep eder, kendini bir kısmıyla sınırlamaz. Ayrıca her bir ilmi de sonuna kadar ister ki bu, bedenin kapasitesini aşan bir durumdur.
Sonra kişi görür ki, ilimden muråd ameldir
Bu sebeple ilimle bir arada tutmak zor olduğu hâlde gece kıyâm ederek gündüz de oruç tutarak çalışır. Sonra dünyâdan uzaklaşmayı düşünür ve bunun için gerekli şeylere ihtiyaç du- yar; îsârda bulunur, cimrilik yapamaz. Cömertlik onu bolca harcamaya yönlendirirken izzet-i nefsi ise bunun için kazanmasına mâni olur.
Cömert hâliyle devam ettiği takdirde muhtaç olur ve fakirleşir. Hem kendi bedeni ve hem de âilesi bundan etkilenir Şâyet elini kısarsa karakteri bunu reddeder. Kısacası yardıma ve kendisine ters gelen şeylere sahip olmaya muhtaç olur. Bu durumda o asla sonu gelmeyecek ve tükenmeyecek yorgunluklarla iç içedir. Sonra amellerinde ihlâs gerçekleştirirse yorgunluğu fazlalaşır ve müzminleşen acısı daha da kuvvetlenir!
Hedefi küçük olan şimdi bunun neresindedir? Bu kişi fakîhse kendisine bir hadis sorulur, "Bilmiyorum." der. Muhaddisse kendisine fikhî bir mesele sorulur yine "Bilmiyorum." der. Kendisine yetersiz denildiğinde de aldırış etmez.Yüce hedefi olan, ilimde geri kalmayı ayıbı ifşâ olmuş ve insanlara ayıbını göstermiş gibi rezilce görür. Hedefi küçük olansa insanların ihsanlarını önemsemez! Onlardan istemeyi de çirkin bulmaz! Reddetmeye yanaşamaz! Büyük düşünceler bunu kaldırmaz. Fakat yüksek hedefin verdiği yorgunluk hakîkatte rahatlıktır. Eğer iyi anlaşılırsa küçük hedefin rahatlığı gerçekte yorgunluk ve kusurdur! Dünyâ ise yücelerin en yücesi için yarışma yeridir. Büyük hedeflere sahip olanın hedefinden geri kalmaması . Şayet en başa geçerse ki asıl maksâd budur. Çalışmakla beraber şâyet yarışta tökezlerse asla bıkıp usanmaz.
İlim Yolunda Sabır
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.