Bu öykü kitabında kimler yok kiİlk kez böyle bir öykü kitabı okudum. Turhan Bey youtube kanalında da çokca bahsettiği edebi yazım tekniklerini kullanmış. Çok hareketli her an bir yerden bir yazar veya kitap ismi fırlayacak hissi ile okudum. Bu çok güzeldi; hani tanıdık birilerine rastlarsınız ve "Aaa, O da burdaymış" dediğiniz anlar vardır ya, işte öyle bir ruh hali.
Öyküler çok uzun değil ve genel olarak Radyo Motivasyon öyküsü gibi birkaç öyküsünde günümüz toplumunda şehir hayatının yoruculuğunu, tekdüzeliğini ve modern köleliği anlatırken; özellikle küçürek öykülerde modern şehir yaşamının içinde hapsolmuş, silikleşmiş insan yaşamlarını bolca işlemiş.
Uçurtma Şenliği, Şıp , Esarete Ondört Kala öykülerinde "metinlerarasılık" oldukça göze çarpıyor ve her satırda tanıdık birine rastlıyorsunuz. Niteliksiz Adam'dan Turgut Özben'e Anton Çehov'dan Kafka'nın Şato'su ve Samsa'nın böceğine , Marcel Proust'a kimler yoktu ki... Ayrıca, Oğuz Atay'ı hatırlatan bir yazım tarzı ile tatile çıkan bir çalışanı anlattığı Esarete Ondört Kala öyküsünde yazdığı kitabın adı çok hoşuma gitti (oldukça güldüm).
Küle Susamışlar, İshak'ın Çığlığı, Kardeşime Ağıt, 18 yıl 10 Ay 9 gün harikaydı, oldukça duygu yüklü güzel hikayelerdi. Madımak olaylarının, Onat Kutlar ve Muzaffer İlhan Erdost'un zarif bir biçimde anıldığı, çok ince düşünülmüş vurucu öykülerdi.
George Perec'e inat yalnız e'leri değil bütün sesli harfleri atan İmparator Haydutyus seslenirken, Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar'daki 74 sayfa boyunca noktalama işareti kullanılmayışı gibi seslenmiş yazarımız.
Değinmediğim ama üzerine söylenecek çok şey var ama, benim dilim ancak bu kadarına dönüyor. Kesinlikle okumanızı öneririm.
