Onuncu sefer “Nereye gidiyoruz baba?” Artık nereye gittiğimizi ben de pek bilemiyorum Sürükleniyoruz Herkese selam Karısının Fournier’ı ve çocuklarını terk ettikten sonra çocuklarıyla yalnız başına mücadele eden bir baba portresi okuyacak olduğunuzu belirtmeliyim. Bu duygusal hale girmeden kitabı okumaya başlamak yanlış bir zaman olur Daha önce yazardan okuduğum Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam kitabındaki baba figüründen sonra bu kez de hem zihinsel hem de fiziksel engelli iki çocuk sahibi bir babanın hayatını okuduğum kitap beni alt üst etti. Üstelik yazarın kendi hayatı olması beni çok duygulandırdı. Kısaca üzüldüm,içim acıdı, şaşırdım, gözlerimi yaşarttı… Mathieu ve Thomas sadece bu iki küçük kuşun (babaları onlara öyle hitap ediyor) hayatı engelli ve zorlu geçmemiş. Tüm ailenin hayatı engel yemiş sanki . Bir babanın küçük kuşlarına özürden başka söyleyebilecek hiç bir şeyinin olmaması ve çaresizliğini okurken sayfaları çevirmek çok zor oldu. Fournier ailesi henüz ilk bebeklerinin zorluklarıyla baş etmeye çalışırken iki yıl sonra ikinci bebeklerinin de ağabeyi gibi engelli olacağı anlaşıldığında büyük bir yıkım yaşarlar. Üçüncü çocuklarından bahsetmeyeceğim burada.. Bu sıra dışı çocuklara biraz konfor verebilmek için uğraşırlarken ailenin yaşadıkları ve duygu durumları hiç kolay olmaz. Yazarın komedyen olmasından kaynaklı üslubundaki kara mizah yaklaşımı olmasa kitabı okumak duygusal açıdan daha da zor olurdu diye düşünüyorum Bu kitap çocuklarına söylemek istediği ama hiç bir zaman dile getirilemeyen ve çekilen acıları anlatırken babanın kendisi ile de bir hesaplaşma yaptığı ironik bir anlatı. Kalbimin en kırılgan noktasında yer buldu. Bazı yerlerde yazar böyle çocuklara sahip olmaktan dolayı duyduğu gururu anlatıyor. Olaylar karşısındaki pozitif bakış açısı çok değerliydi. Onlara kamburluklarından dolayı gökyüzünü göstermek için yaptığı mücadele yüreğimi bir kez daha çok acıttı. Ne diyebilirim yüreğimi acıtsa da hayatın gerçekleriyle yüzleşmek önemli. Bu dünyada insana verilen en büyük ödülün sağlıklı çocuklar olduğunu bir kez daha anladım. Ve daha çok şükretmek gerektiğinin. Fournier okumaya devam..

Nereye Gidiyoruz Baba?Jean-Louis Fournier · Yapı Kredi Yayınları · 20093,030 okunma

·

39 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

PulseoftheBook