Herkese merhabalar! Bu kitap 13-14 yaşlarındayken okuyup kitaplığımda yer eden kitaplardan biridir. O yaşlardaki Duygu'nun bu kitabı çok sevdiğini ve anlamlı bulduğunu hatırlıyordum. Kendi hayatım da bambaşka yollara evrilirken tekrar okumak istedim. Baş karakterimiz Emma babasını kaybetmiş, annesinin alkol problemlerinden dolayı amcası George ve yengesi Carol ile birlikte yaşamak zorunda gelen genç bir kızdır. Yengesi tarafından hem fiziksel hem de psikolojik şiddete maruz bırakıldığı halde yengesinin küçük kuzenlerine iyi ve sevecen bir anne olduğunu düşündüğünden bu yaşananları kimseyle paylaşmadan 18 yaşında üniversiteye gittiğinde tüm olanlardan kurtulacağını ümit eder. Kitap bu noktada bizlere şunu sorgulatıyor; Kimileri için korkunç bir insan olan biri bir başkası için ne kadar iyi olabilir? Emma hayatında tutunacak dal olarak yalnızca arkadaşı Sara'yı görürken hayatına Evan dahil oluyor. Tüm zorluklarda yanında olan bu iki karakterimize rağmen Emma'nın yaşadıklarını sindirmeye kendini zorlaması bir noktada anlamsız da gelmiyor değil. Ancak bu hayatta kendisine derslerinde başarılı olmayı, birden fazla alanda aktif olarak yer almayı başarabilmiş ve asla kendi hayatı için çabalamaktan vazgeçmemiş. Emma ne kadar sabretmeyi dilese de hayatındaki olaylar son bulmuyor, spoiler olmaması adına ikinci kitaba bizi sürükleyen olayı belirtmiyorum. Seri üç kitaptan oluşuyor. İlk kitap benim için tek bir cümle olsaydı; ''Kendi hayatının değerini bilen ve kendi hayatı için çabalayan tüm kadınların direnme gücü olsun!'' olurdu. Umarım Emma'yı diğer kitaplarda kendinin değerini bilen ve daha güçlü bir karakter olarak okuruz.