Herkese merhaba Q yayınlarından çıkan Jérôme Poncin 'in kaleminden Babaannemi kaçırdım kitabı ile karşınızdayım. Depremin olduğu gün paylaşacağım kitaptı. O gün özel dersten geç gelmiştim okullarda kar tatili olunca yorumu yarın yazarım deyip ertelemiştim. Anladım ki planlar gerçek hayata uymuyor. Hayatın bizim için bambaşka planları oluyor her seferinde. Gelelim kitaba, bazı kitaplara bir solukta okunacak kitaplar deriz ya tam olarak öyle. Lou'nun kendisini pek hatırlayıp tanımadığı alzaymır hastası olan babaannesini huzurevinden bisikleti ile kaçırması ile başlıyor macera. Dedesi Albert Andre'yi bulmak adına yapılan bu yolculukta başlarına neler neler gelecek bakalım. Yolculukta kondüktör ve Dişi Ayı ile olan kısımları çok sevdim. Babaannesinin arkadaşları için götüreceği koksa dahi vazgeçmediği balıklara ne demeliydi peki? Unutmak çok ilginç değil mi insan yaşlandığında yakın tarihi çok kolay silebiliyorken geçmiş orada öyleyece duruyor tabi o da bir süreye kadar... Sizce Lou babasının, dedesi Albert Andre hakkında "bizi bırakıp gitti" dediği dedesini bulmayı başarabilmiş midir? Dişi ayının kitabın sonlarında şu sözleri bir şeyleri ortaya koyuyor sanırım. "... seni korumak istemiş olmalıydı. Bazı şeyler kolay söylenmiyor bir bıçak darbesi kadar acı veriyor söylemesi. İnsanlar öldüğünde onları kaybettik ya da gittiler deriz. Bunu aslında gerçeği yumuşatmak için, kendimizi teselli etmek için deriz." Çocuklarında yetişkinlerinde severek okuyacağı içini sıcacık hissettiren bir kitap. Lou karakteri seni çok sevdiğimi belirtmek isterim. İyi ki yollarımız kesişmiş. Seninle tanıştığıma çokça memnun oldum.

Babaannemi KaçırdımJerome Poncin · Q Yayınları · 202236 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma TATLI