Bazen dönüp gitmek gerekiyor. Bazen 3-5 gün ağlamayı göze alıp daha uzun
süre ağlamaktan kurtulmak gerekiyor.
Sevilmediğini kabul etmelisin bazen.
İstenmediğini anlamalısın. Senin sevdiklerinin seni sevmek zorunda olmadığını bilmelisin.
Sana gösterilen bazı ''ilgi, sevgi'' hareketlerinin gerçek olmadığını fark etmelisin.
Sen de bazen yedek olabilirsin.
Sende bazen sevdiğin sandığının vakit geçirdiği duraklardan biri olabilirsin.
Dikkat et bak; durak bile değilsin, duraklardan birisin…
Kabul et!Aslında herkesten iyi senin bilmen lazım. Çünkü sen sevensin. Sen herkesten
iyi bilmelisin seven insanın, isteyen insanın neler yapabileceğini. Çünkü sen
yapıyorsun.
Seni görmek isteyen insanların onlar istedikten sonra göreceğini bilmiyor musun sen?
Görmek için çaba harcayacağını anlayamadın mı daha?Halbuki sen bir sürü
çaba harcıyorsun görmek istediğin kişi yada kişiler için. Onlar harcamıyor mu? Bırak o zaman. Aptal mısın sen?
Bırak…
Ama'ların, belki'lerin mi var? Peki o ''ama ve belki''lerle yaşlanmaya hazır
mısın?
Bazen ağzına bir parmak bal mı çalıyorlar? Dur tahmin edeyim, her seferinde
hevesin kursağında kalıyor değil mi? Okyanus beklerken kaldırımın üzerindeki su birikintisi ile teselli buluyorsun, değil mi?
Dur, savunmaya geçme. Biliyorum senin okyanus kadar büyüğünü bile
beklemediğini. Sen dereye bile razısın ama şansına hep çamurlu su düşüyor.
Ama şansını kendin yaratıyorsun, unutma!
Kabul et ve düşün; onların seninle ne yaşadığını! Hangi zamanları sana ayırdıklarını
hatırlamaya çalış. O zamanlarda ne paylaştığını hemen hatırlama istersen
çünkü birden ağır gelebilir. Doz aşımı olur ve aniden çökebilirsin. Yavaş
yavaş gidelim. Kabul et ve anla. Senden hoşlanmıyorlar bile.
Biraz insaflı mı olayım? Peki, senin onlara olan sevgin belki hoşuna gidiyordur
ama bu da en iyimser ihtimal.
Düşün ve anla: onlar senin sevdiklerin ama sen onların sevgisini gören değilsin…
Yaşama artık gerçek olmayan bu hayatı. Gerek yok…
Belirli birilerine hitap etmiyorum: sadece yaşadığını sanan ve aslında sadece
vakit kaybedenlere sesleniyorum. Mutluyum demek bu değil. Sevgi ise asla böyle olmaz!
Sevgi, paylaşmak demektir.
Sevgi, gerçekten fedakarlık demektir. Sevgi, adalet demektir.
Sevgi, sadece senin özlemen demek değildir. Bırak şimdi bana anlatma onlarında seni sevdiği özlediği masalını. Devamında da ''şartlar müsait değil, çok yoğun'' filan
mı diyeceksin? Peki sen yiyor musun bu saçmalığı? Kendine bu kadar salak olmayı yakıştırıyor musun? Ölüyor olması lazım bir insanın görmek istediği
birini görmek için, onunla vakit geçirmek için zaman yaratamıyor olması
için. Ölüyor mu sevdiklerim sandığın kişiler? Farkında değil misin vakti
olduğunda senin yerine başkalarıyla vakit geçirdiklerini?Niye yapıyorsun
kendine bunu? Saf mısın sen?Bu kadar mı açsın sevilmeye? Hâlbuki seni
seven birçok insan var. İki kişi sevmiyor seni!Biri o insan diğeri de sensin.
Sen, kendini sevmiyorsun. Çünkü kendini seven insan bu kadar küçülemez!
Toparla kendini ve şu andan itibaren ''hayali sevgilini'' geride bırak.
Çünkü sen bu dünyadaki en değerli insansın.
Ve sen, senin değerini bilecek biriyle mutlu olmalısın... Etrafına o enerjiyi ver.
Bırak…
mutlu sandığın şey boş vakitlerini, arkadaşlarınla buluşacağın saate kadar olan
boşluğu.
Ya senin için ne yaptı o sevdiğin sandığın kişiler bugüne kadar?
Ne yaptı?
Hemen cevap veremediğine göre elle tutulur bir şey yapmamışlar. Üzgünüm…
Biraz yüzüne vurmak gibi oldu ama seni sevmiyorlar. Sen onların hayatında yoksun. En azından olmak istediğin anlamda yoksun.
Onların ihtiyacı olduğu anlamda varsındır belki, bilemiyorum.
Ama sen onların hayatının merkezi değilsin. Ve yine üzgünüm, değil merkez
olmak, kenarında bile değilsin bence. Bırak! Vazgeç…
Kimseye kendini sevdirmek zorunda değilsin.
Seni sevecek olan insan zaten sever. Sen önünde, arkasında koşmasan da
sever ama sen önce kendini sev. Hadi yarından itibaren yeni bir hayata başla. Bitir! Ya dalga geçmek gibi olacak ama aslında bitireceğin bir şey de yok.
Sadece senin mutluyum sandığın bir durum var ortada, o kadar. Onu da
bitirdiğinden zaten kimsenin haberi olmayacak.
Kendine sahip çık şu andan itibaren.
Çaba olmadan, emek olmadan, neşe olmadan, fedakârlık olmadan sevginin olmayacağını anla.
SEVİLMİYORSUN KABUL ET!!!
Hadi bırak artık. Hem kendini hem de onları azat et bu saçmalıktan. Güzel bir güne başla yarın. Elbette üzüleceksin, ağlayacaksın ama sen zaten ağlıyorsun sürekli. Belki gözyaşın akmıyor ama ağlıyorsun. Yüreğin hep acıyor. Senin ne hakkın var
yüreğini bu kadar acıtmaya?
Acıtma artık kendi canını. Toparla kendini...
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.