Kendinin En İyi Versiyonunu Arayanlara
Jules Payotu ilk kez bir başkasının tavsiyesi üzerine okudum. Sınav senem olduğu için bu tarz kitapların harekete geçirici yönlerinden faydalanmak istiyorum keza didaktik özelliği ağır basan bir salt kişisel gelişim başyapıtıydı bence kitap.
Yazar 1859-1940 tarihleri arasında yaşayan Fransız bir Sosyolog. Dönemin yenileşen cumhuriyetçi siyasi yapısına uygun, merkezine Üniversite öğrenimi gören gençleri alan, çok şekilde destekleyici aforizmaları bugünü dahii etkileyen bir kitap yazmayı başarmış Payot. Zaten kendisi de imza kitabının İrade Eğitimi olduğunu dile getirmiş.
İnsanoğlunun iki temel zayıflığı olan cinsellik tutkusu ve tembelliği irade etrafında toplar ve eleştirir. Hedefi doğrultusuda nasıl çalışması gerektiğinin, ne amaçla çalışması gerektiğinin ve her şeyden sonra çalışmanın ve irade eğitiminin, hayattaki en büyük mutluluk kaynağı olduğu gerçeğini savunur. Çalışma irademize engel olan her şeyi net bir dille eleştirir ve bunlardan nasıl sakınmamız gerektiğini sarih bir dille okuyucuya sunar.
Kitap bana bu sıralarda özgür irade kavramını sorgulattı. Kitaba başlamadan evvel eylem hareketinin bir çeşit kötülük olduğunu savunan cioranın bu kitabını 
Çürümenin Kitabı okumuştum biraz farklı hissettirdi.
İradi duygularımızı ne şekilde harekete geçireceğimizi de anlatıyor kitap süksemizi irademizle birleştirmek ve bunun için çalışmak...
''Tek amacımız cinsel isteklere düşkünlüğü ve tembelliği makul sınırlar içinde, mutlak şekilde hapsetme umudu taşımadan, tutmaktan ibaret." sayfa 75
Sürekli faaliyet içerisinde olmayı mümkün kılmamızı isteyen bir kitaptı en azından buna dair umudumuzun tükenmemesi adına okunması gereken bir kitap olduğunu yeniden söyleyeyim.
Tek eksik ya da hatalı bulduğum yer, ikinci bölümün ilk başlığındaki savaşılacak düşmanalar kısmı. Birtakım cinsel dürtülerden bahsediyor o bölüm ve tamamen erkekler için yazılmış gibiydi sanki kadınların böyle bir arzusunun olamayacağını düşünüyormuş gibiydi. Nedenini anlamadım dönemin toplum yapısı belki bunu gerektiriyordur.
Bağlayacak olursam ölmeden önce okunması gereken klasikler arasında yer alıyor kitap bence. Yataktan kaldırma gibi bir özeliği var kitabın. Okurken hastalık dönemimde geçirdiğim zor günler zihnimde vuku buldu sanki. Dinlenmek zorunda oluşum bana o kadar zarar veriyordu ki üstelik engelleyemiyordum da aksine. Faaliyet içerisinde olmadığım her an canım yanıyordu. O sıra zaten tembellikten ve zorundalıktan nefret etmiştim.
Önünüzde zorlu bir sınav, kafanızı karıştıran bir sunum varsa bu kitap ağrı kesici görevinde olacaktır. Okuyun okutturun ben çok beğendim.
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.