Hatice Cantürk
Annem evimizdi,sobanın üzerinde cızırdayan güğümdü,kuzine sobanın içinde pişen kek kokusuydu.Banyodan gelen merdaneli makine tıkırtısıydı annem…
Merhaba arkadaşlar
Yazarımızın güçlü anlatımını,duygusal kalemini cok sevdim.Beni çocukluğuma götürdü bu eser.Okurken cok duygulandım hatta ağladım
Annemin merdaneli çamaşır makinesinin merdanesine ikizimle birlikte elimizi kaptırdığımız yıllara gittim.Hem meraklı hem hareketli hem de cok yaramazdık.Rahmetli Babaannem,”pire gibi habire zıplayıp durmayın derdi”Ah canım babaannem kıymetlim nurlar içinde yat
Hayatlarında tek pürüz olarak gördüğü babası dışında anneleriyle kendi dünyalarında mutlu olan Zehra,Nazan ve Suna nın hayatlarına konuk oldum #anneminyeleği nde
Anneleri için babasını,ailenin devamlılığını sağlayan önemli bir bağ olarak gördüğü icin babası ölene kadar yanından ayrılmamış bir kadındı
Babasının zehir zemberek sözlerine her daim kulak tıkayan annesinin o her zaman giymeye kıyamadığı,sandığın dibinde sakladığı kırmızı elbiseyi,kocasının can yakan sözlerinden sonra kesip,tezgah örtüsü yaptığı sayfaları okurken içim acıdı
İlerleyen yaşında kendisini aynada annesine benzeten Zehra,annesi gibi üç kıza sahip ama annesi gibi kocasının kahrını çekmiyor.Babasının zoruyla,babasına tahammül edemediği için faydasız olarak gördüğü adamla evlilik yapıyor Bu ne faydası ne zararı olan köşe yastığı gibi bi kosede duran,etkisiz elaman olan kocasını bir gecede hayatından çıkarıyor.
Babası öldükten sonra tek başına yasamak icin evden ayrılan Nazan ile birlikte iki kardeş yaşamaya karar verdiği satirlarla bitti eser.Keske daha uzun olsaymış.
Yazar devamını yazar mı acaba
#tavsiyeediyorum Kalın sağlıcakla
