- Bu acı geçecek mi?
Evet.
- Unutacak mıyım?
Birçok şeyi, evet.
- Neden canım bu kadar yanıyor?
Çünkü düştün ve başta kalbin olmak üzere birçok yerin kırıldı.
- İyileşmesi ne kadar zaman sürecek?
Bilmiyorum.
- Neden güçlü olmak zorundayım?
Değilsin.
- O zaman neden ağlamamam gerekiyor?
İnsanlar onları mutsuz etmenden hoşlanmadıkları için böyle söylüyorlar, istediğin yerde istediğin kadar ağlayabilirsin.
- Neden ayakkabılarıma bakıyorlar?
Bilmiyorum.
- Her canlı gibi benim de tek ihtiyacım
yemek yemek, tuvalete gitmek, uyumak,
oyun oynamak ve üremekken; şimdi neden hafta sonu için açık kahverengi tokalı bir kemere ve taba rengi bir çantaya ihtiyacım var?
Çünkü o gittiğin yerdeki insanlar bunu önemsiyorlar ve sen bunu önemsemelerini onlardan çok umursuyorsun.
- Anlamadım?
Bir daha oku.
- Neden onu affedemiyorum?
Çünkü ondan nefret ediyorsun.
- Peki bu nefret ne zaman geçecek?
Onu umursamamaya başladığın zaman.
- Onu umursadığımı da nereden çıkardın?
Çünkü ondan nefret ediyorsun ve nefret sevgi kadar güçlü bir duygu.
- Peki bu bana hiçbir şey ifade etmeyen
renkteki ojeleri tırnaklarıma neden sürmek zorundayım?
Değilsin.
- Neden elimdekiyle yetinemiyorum?
Çünkü yenisi çıktı.
- Neden bu kadar çok şey yemek ve içmek zorundayım?
Değilsin, vücuduna uzun zamandır ihtiyacın olandan fazlasını verdiğin için her geçen gün daha fazlasını istiyor.
Sayfa 12 - Fikir Sanat ve Edebiyat dergisiKitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.