Abidin Dino ile Nazım Hikmet‘in dostlukları çok iyi bilinir. Memleket hasretiyle geçen yıllarda birbirini bulmuş ve bu hasreti birbirleri ile sarmış iki dost. Ve Nazım’ın Saman Sarısı şiirinde sorduğu ve herkesin aklındaki o müthiş soru, “sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin”… İşte Abidin Dino’nun mutluluğun resmini yapamasa da, şiir olarak mutluluğu anlattığı müthiş cevap;
Kokusu buram buram tüten
Limanda simit satan çocuklar
Martıların telaşı bambaşka
İşçiler gözler yolunu.
İnebilseydin o vapurdan
Ayağında Varna’nın tozu
Yüreğinde ince bir sızı.
Mavi gözlerinde yanıp tutuşan
Hasretle kucaklayabilseydim
Seninle, bir daha.
Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi
Bağrımıza bassaydık seni Nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Başında delikanlı şapkan,
Kolların sıvalı, kavgaya hazır
Bahriyeli adımlarla düşüp yola
Gidebilseydik meserret kahvesine,
İlk karşılaştığımız yere
Ve bir acı kahvemi içseydin.
Anlatsaydık
O günlerden, geçmişten, gelecekten,
Ne günler biterdi,
Ne geceler…
Dinerdi tüm acılar seninle
Bir düş olurdu ayrılığımız,
Anılarda kalan.
Ve dolaşsaydık Türkiye’yi
Bir baştan bir başa.
Yattığımız yerler müze olmuş,
Sürgün şehirler cennet.
İşte o zaman Nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Buna da ne tual yeterdi;
Ne boya…
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.