Yaa geçenlerde eski incelemelerimi okuyayım dedim, meğersem ne güzel incelermişim kitapları eskiden. Okudukça yorumlarımın ve kendimi ifade ediş biçmimin de geliştiğini gördüm. O zaman hiç bırakmadan devam etmeye karar verdim ve çook şahane bir kitabın incelemesini yapacağım bugün. Nietzsche Ağladığında, okuduğum en güzel ve en özel kitaplardan biri oldu benim için. İlk olarak konusundan bahsetmek istiyorum. Lou Salome, bir gün Josef Breuer adlı ünlü ve başarılı doktorun kapısını çalar ve yardım ister. Ondan arkadaşı Nietzsche'yi kurtarmasını ve tedavi etmesini ama Nietzsche kendisinden nefret ettiği için bu isteğini asla bilmemesini ister. Hatta Nietzsche hastalığını bir nimet olarak görür: 'beni öldürmeyen şey beni güçlendirir.' Breuer, hastasını baca temizliği yöntemini kullanarak tedavi etmeyi amaçlarken Nietzsche ile yaptığı bu görüşmelerin kendisini de tedavi ettiğini görür. Baca temizliği denilen yöntem doktor ve hastanın karşılıklı olarak konuşarak, yaşantılarının derinine inerek bastırılmış duyguların açığa çıkmasıyla uygulanan bir yöntem. Breuer bu süreçte Nietzsche'yi benimser ve tedavisi boyunca Sigmund Freud'dan da tavsiye alır. Kitap boyunca Nietzsche ve doktorun görüşmesini okurken de Freud ve doktorun diyaloglarını okurken de kendimi kitabın o kadar içinde hissettim ki anlatamam. Bu sohbetlerde belki de hepimizin içinden bir parça var. Üstelik rüyalar, hipnoz, baca temizliği üzerine de çok değerli görüşler var kitapta. Kitap boyunca aslında psikanalizin nasıl doğduğunu okuyoruz ama tabi ki bir kurguyla. Kitabın sonunda zaten yazar neyin gerçek neyin kurgu olduğunu çok güzel bir şekilde özetliyor. Kitabın arkasında da karakterlerin genel özellikleri var başlamadan önce okumanızı tavsiye ederim. Kendi adıma konuşmak gerekirse Nietzsche ve Freud'u daha önce okuyan biri olmayarak asıl bu kitapla tanıdım ve ilk olarak bu kitapta gördüğüm için de mutluyum. Yazar hepsinin görüşlerini o kadar güzel yansıtmış ve hatta kitaplarından alıntı yaparak diyalog içine yerleştirmiş ki okurken bu adamların görüşlerini anlıyorsunuz. Lou Salome'ye gelecek olursak, kendisi zaten çok sevdiğim bir yazar:) gerek kitapları gerek bildiğimiz kadarıyla karakteristik özellikleriyle gerçekten herkes gibi ben de ona bayılıyorum. Bu karakterlerin yer aldığı bir kitabın var olması bir nimet. Okumayan herkes okusun derim. Başta gözümü o kadar korkutuyordu ki oysa, okurken su gibi akıp gitti:) iyi okumalar dilerimm. "insanların bilmek istemedikleri bir gerçeği söylemek mi benim görevim?" "Kimin neyi bilip bilmek istemediğini kim beliryebilir?" diye sordu Nietzsche. "İşte buna," dedi Breuer kararlı bir şekilde, "tıp sanatı denir. İnsan bunu kitaplardan değil, yatakların yanı başında öğrenir.(...)"