İsrailoğulları Bakara Suresi, ayet 124 ve Nahl Suresi, ayet 120 İlk iki ayette, Allah, İsrailoğullannı üstün kıldığını, kitabı ve peygamberliği onlara verdiğini, başka kavimlerden üstün yaptığını söylüyor.Buna karşılık diğer ayetlerde yavaş yavaş Yahudiler ve Hıristiyanlar alçaltılıyor ve gittikçe daha kuvvetle saldırılarak, Yahudiler insanlara en şiddetli düşman olarak gösteriliyor. Neden Tanrı birdenbire yön değiştiriyor? O kadar üstün tuttuğu bir kavmi böyle alçaltıyor? Bunun nedenini, Doğu Dilleri Ulusal Okulu Enstitüsü üyesi ve onursal yöneticisi Henri Mosse, f slamiyet (Paris, 1961) adlı kitabının 30. sayfasında şöyle açıklamış:95 "İslamlar, Mekke'den Medine'ye göç ettikten hemen sonra, Muhammed yeni dinin abdest alma, ezan, oruç, namaz kılma, dualar gibi dinsel kurallarını tespit etmeye başlamıştır. İlk cami de gelişlerinden kısa bir süre sonra yapılmış. Fakat, Medine'de parasal gücü olan Yahudiler, ona cephe almaya başlamış. Muhammed, çeşitli halklardan oluşan Medine ahalisi arasında hakemlik yapmak istemiş ve onlara yanaşmış. Bu arada Tevrat ile de temasa geçmiş ve Kur'an'a ondan aldığı çeşitli ayetlerde birçok yanlışlıklar olduğunu gören Yahudiler, peygamberliğin Yahudilerde olduğunu söyleyerek onunla alay etmişler ve kabileler arasındaki anlaşmazlıkları körüklemişler. Muhammed, bunların kendi otoritesini bozacağını düşünerek, onlarla ilişkisini kesmiş ve onları düşman ilan etmiştir. Bunun en büyük göstergesi de Medine'ye geldiklerinden 17 ay sonra İbrahim'i Kabe'nin yapıcısi olarak ilan edip, kıbleyi, Kudüs'ten Kabe'ye döndürmesi olmuştur. Böylece, Arap geleneklerini Yahudi geleneklerinin etkisinden kurtarmayı ve İsmail'i ata olarak kabul ettirmeyi başarmıştır." "Ve işte bu tür gerekçeleri öne sürerektir ki, Muhammed, Ya hudilerin 'Müslüman' olarak kendilerine katılmalarını istemiştir. Medine'ye hicretin başlarında Tevrat'tan onlarla ilgili hikayeler naklederek ve onların çoğu geleneklerini benimseyerek, hatta Kıble yönünü dahi Kudüs'e çevirerek bu amacını sağlamaya çalışmış, fakat başarılı olamamıştır. Olamayınca onların aleyhine dönmüştür." (İlhan Arsel, Şeriat'tan Kıssa'lar 1 , s. 152.)