Hayatımızda her türlü olayla karşılaşabiliriz. Özellikle sorumluluk altına girdiğimiz, hayatımızı sürdürmek için çeşitli işlerle uğraşmak zorunda kaldığımız ve dolayısıyla insanlarla bir takım ortaklıklar ve birliktelikler kurmak zorunda olduğumuz yetişkinlik döneminde bizi nelerin beklediğini bilemeyiz.
Hiç kimse kötü bir niyetle, zarar vermek veya zarar görmek isteğiyle bir işe başlamaz normalde. Bir işe başlarken riskleri değerlendirebiliriz ancak tüm detaylarıyla işin gidişatını veya sonunu tahmin edemeyiz. Birileriyle ortaklık kurarken de o insanın bize yanlışlık yapacağını, iyi niyetimizi suistimal edeceğini ve sonunda aramızın bozulacağını bilemeyiz ve bunu düşünmek bile istemeyiz. Çünkü güzel beklentilerle ve iyi niyetle işe başlarız.
Evlenirken de en güzel beklentilerle ve en iyi niyetle evleniriz. Güzel başlarız, çiçek alırız, gülümseriz, tatlı yiyip tatlı konuşuruz, düğün yapar halay çekeriz ve hep ağzımız beş karış açıktır mutluluktan. Kimse evlenirken tartışmalar çıksın, kalpler kırılsın, hayat iki tarafa da zehir olsun veya sonunda da boşanıp ayrılsınlar diye niyet ederek yola çıkmaz.
Bütün işlere iyi niyet ve güzel beklentilerle başladığımız halde, her şey istediğimiz gibi gitmeyebilir. İş ortaklığında farklı yönlere yatırım yapma isteği veya bakış açısı farklılığı olabilir. Ya da helal ve harama dikkat konusunda, hak ve hukuk gözetme konusunda ayrılıklar olabilir. Çıkar gözetmeler ve bencillikler de görülebilir. İşten kaytarma, birbirini suistimal etme, birbirinden gizli işler çevirme, kendine yontma, dedikodu yapma gibi karakterler de gün yüzüne çıkabilir. Her şeye rağmen ortaklık devam da edebilir, düzelerek de devam edebilir veya bir şekilde sonlana da bilir.
Evliliklerde de bu durum benzerdir. İnsanlar birbirlerini zamanla daha iyi anlamak ve daha güzel bir iletişim kurmak yerine, sadece kendine odaklanabilir, meramını anlatırken veya karşıdan beklentilerini dile getirirken çok kötü ve kırıcı bir dil de kullanılabilir. Evlilik devam ederken yapılan etkinlikler, karşılaşılan zorluklar, yaşamsal faaliyetler ve çeşitli durumlar karşısındaki farklı tutumlar eşler arasında tatsızlıklara yol açabilir. Her şeye rağmen evlilik olduğu gibi devam edebilir, düzelerek devam edebilir veya sonlana da bilir.
Ortaklıklar veya evlilikler sona erdiğinde hedefler ne olmalıdır. Birinin kazanması ve birinin kaybetmesi şeklinde mi olmalıdır. Birinin iyi birinin kötü mü olmasıdır. Haklı veya haksız olma meselesi midir. Birbirine beddualar etme veya karalama meselesi midir. Üstünlük taslama, zorbalık gösterme veya süründürme mi olmalıdır hedef. Birbirinden daha çok koparma mı yoksa hakkını alma mı olmalıdır.
Her durumda gerçek anlamda kazançlı çıkmak için önem vermemiz gereken nedir? Eğer Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsak, Allah’ın rızasını gözetmek değil midir?