Sizce bu hikayenin sonunda ne olmuştur?
Neler olup bittiğini açıkça bilmiyorum. Çalışma odasında özellikle hafıza psikolojisini ve kesinlikle yabancı olduğum hesaplama ya da sembollü şifreleri konu alan elyazması notlar var. Bazı bölümlerde matematik felsefesiyle ilgilendiğine dair belirtiler de bulunuyor. Anladığım kadarıyla anılarının tamamını, kişiliğini oluşturan bütün birikimi yaşlı, kurumuş beyninden benimkine ve benim anılarımı da iskartaya çıkardığı kendi konutuna aktarmış. Gerçekten de bedenleri değiş tokuş etmiş. Ama böyle bir değişimin nasıl mümkün olabildiği, benim felsefemin kapsamı dışında kalıyor. Bütün bilinçli yaşamım boyunca materyalist oldum ama şimdiki durum, insanın maddeden ayrılabileceğinin net bir kanıtı. Umutsuz bir denemede bulunmak üzereyim. Konuyu uygulamaya dökmeden önce bunu yazmaya oturdum.
Bu sabah, kahvaltıda gizlice aldığım bir bıçağın yardımıyla, bu harap haldeki yazı masasının apaçık ortadaki gizli çekmecesini açmayı başardım. Beyaz bir toz içeren küçük yeşil bir cam şişecik dışında hiçbir şey yoktu. Şişenin boynunda bir etiket vardı ve üzerinde tek bir kelime yazılıydı: "Kurtuluş." Bu muhtemelen zehir olsa gerek. Elvesham'ın erişebileceğim bir yere zehir koymasını
anlıyordum ve böyle dikkatle gizlemiş olmasaydı, ona karşı yaşayan tek tanıktan kurtulmaya niyetlendiğine emin olabilirdim. Adam gerçek anlamda ölümsüzlük sorununu çözmüş. Kaderin bir oyunu olmazsa, yaşlanana kadar bedenimde yaşayacak ve ardından, yine, onu bir kenara atıp bir başka kurbanın gençlik ve gücünü kendine ait kılacak. Kalpsizliğini, gittikçe artan deneyimini düşünmek dehşet verici... Ne kadar zamandır bedenden bedene sıçrıyor?.. Ama yazmaktan yoruldum. Toz suda erimiş gibi görünüyor. Tadı fena değil.
Sayfa 93Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.