Jorge Luis Borges'dan okuduğum ilk kitap. Kitap deneme olarak geçiyor, Borges'ın konferanslarının metne dökülmüş hali. ‘İlahi Komedya', 'Kabus', 'Binbir Gece Masalları', 'Budizm', 'Şiir', 'Kabala' ve 'Körlük’ başlıklarını taşıyan yedi konferansının derlendiği bir kitap. Kitabı okurken kendimi Borgesla sohbet ediyormuş gibi hissetim. "İlahi Komedya" kısmı bende inanılmaz bir merak uyandırdı ve sürekli ertelediğim o okumayı yapmam gerektiğini hatırlattı. "Körlük" kısmı ise oldukça etkileyiciydi. Ailesinden gelen hastalık nedeniyle görme yetisini yitirmesi üzerine yaşadıklarını anlatıyor ama bu durum hiçbir zaman onun için bir yıkım olmamıştır. Bu dönemde bir kütüphanede çalışıyor. Ve biraz araştırma yaptığımda şu bilgiye ulaştım: Umberto Eco 'Gülün Adı' romanındaki kör kütüphaneciyi Borges'tan esinlenerek oluşturmuş. Borges'ı tanımak istiyorsanız ve diğer kitaplarını okumak gibi bir planınız varsa bu kitapla başlangıç yapmanızı öneririm. "Zoraki okuma kadar saçma bir eylem olamaz, onun yerine zoraki mutluluktan bahsetmeyi yeğlerim. Bence şiir hissedilen bir şey ve eğer siz şiiri hissetmiyorsanız, eğer güzellik hissiniz yoksa, eğer bir öykü sizde daha sonra ne olacağını bilme arzusu uyandırmıyorsa, yazar onu sizin için yazmamıştır. Onu bir kenara bırakın, edebiyat dikkatinize layık olan ya da olmayan, yarın okuyacağınız başka bir yazarı size sunacak kadar zengindir. " "Bir kitabın kapağını açmadığımız sürece, bu kitap kelimenin tam anlamıyla, geometrik boyutlara sahip bir cilttir, diğer nesneler gibi herhangi bir nesnedir. Biz onun kapağını açınca, kitap okuruyla buluşunca, estetik olgu gerçekleşir. Hatta şunu da eklemekte fayda var ki, aynı kitap aynı okur için bile değişir, zira biz değişiriz, zira biz dünkü insanın bugünkü insan olmadığını ve bugünkü insanın yarınki insan da olmayacağını söylemiş olan Herakleitos'un nehriyiz. Sürekli değişiriz ve şunu belirtmek de mümkündür ki bir kitabın her okuması, her yeniden okuması, bu yeniden okumanın her hatırlanışı metni yeniler. Bu yüzden metin de Herakleitos'un değişken nehridir. " "Ben Cennet'i her zaman bir tür kütüphane olarak hayal etmiştim. Başkalarıysa bir bahçe ya da bir saray olarak hayal ederler."

Yedi GeceJorge Luis Borges · Can Yayınları · 2022254 okunma

·

137 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özge