Bir çocuk düşünün 12 yaşında hayatın acılarıyla acımasızlığıyla tanıştığı yaş. Bir yandan evin sorumlulukları ve evin en büyük oğlu olması, bir yandan ailesinin başına gelenlerden dolayı duyulan vicdan azabı ve çekilen ıstıraplar diğer yandan ise İsrail Filistin çatışmasının doğurduğu sonuçlar işte Ebu Hamid 'in 12 yaşında başlayan hayatı ve yıkılmamak için tek seçeneği olan eğitimine tutunmasıyla siyaha boyanmış olan hayatına beyaz rengin de karışması... Kitabın karakter analizleri ,üslubu ,sözcük seçimi muhteşem ,zaten sizi içine çekiyor sanki o dünyanın içinde pencereden seyrediyorsunuz olanları çığlık atmak istiyorsunuz "Durun yeter ! O daha çocuk o daha 12 yaşında " Diye bağırmak istiyorsunuz da sanki bir el sesinizi bastırmak istiyor gibi ağzınıza bastırılmış , gözünüzdeki yaşlarla eşlik ediyorsunuz olaylara...