Bu kitaba olan hislerimi doğru tercüme edebilecek miyim bilmiyorum. O kadar duygu yüklüyüm ki .. Umarım az da olsa güzel bi şekilde ifade edebilirim.
Dinimizi , Kuran-ı kerimi, inancımızı, çağımızın temel sorunlarını,savaşları konu alan üstelik bunu roman olarak bizlere sunan 
Sema Ezgü öyle güzel harmanlamış ki ben bayıldım yazarın kalemine.Hatta bizzat tam müsait anlarımı bekledim okumak için yazılanı tam anlamıyla anlayabilmek ve sindirebilmek için.
Kitapta geçen Nisa karakteri zorluklarla mücadele etmeye çalışan ve çıkış yolu bulamayıp kendinden yardım istedigi herkeze Kuran-ı kerim veriyordu kimileri bunu ceza olarak görüyordu başta ama aslında ceza değil ödül olduğunu okuyunca farkedecekti beni en çok etkileyen kısımlarda birisi burasıydı. (Umarım çok detay vermemisimdir. Bunu yazmam gerekiyormuş gibi hissettim.)
Kitapı okurken Bi alıntı paylaşmıştım #216964757
"Nasılsa bir gün bir köprü geçişince bu güzellikleri son kez görmüş olacaktı. O son, bu son muydu, hiç kimse bilemezdi."
Kitaba devam etmeden altına da aklıma gelen şu duayı iliştirmiştim ;
"Bir gün burası da hepimizin gizli bahçesi olarak kalacak
Guzel şeyler paylaşmaya gayret edelim belki birilerine yokken de iyi gelmeyi başarırız. " diye.
Ardından kitaba devam ettiğimde ettiğim duanın kitapta geçtiğine şahit oldum ( bu durum da beni çok etkiledi ) kitapta da bi karakter vefat ediyordu. Ama vefat etmeden kurandan ayetlerle defterine yazdığı notlarla canına kıymayı düşünen eşinin hayatını kurtarıp ona yokken de iyi gelmeyi başarıyordu.
InsaAllah çok detay vermemişimdir. Eksiğim kusurum yanlışım varsa yorumlarda belirtebilirsiniz. Bence mutlaka okumanız gereken kitaplardan birisi.
Çok sevdim ve etkilendim ben açıkçası.
Buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum. Selametle.
··
242 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.