#vaveyla “Ne kadar kazanırsak kazanalım, tüm zaferlerimizin zemini bir kaybediş..” “-Acıya mı alıştırdın kendini? Yaşamaya alıştırdım. -Peki ya acı? Yaşamak zaten acıdır.” Kitabın biyerinde şu cümle geçiyordu; ‘İnsanları bir kitaba benzetiyorum. Her kitabın sonu içindekilerdir. Kendimizi içimizdekilerle bitiriyoruz.’ Gerçekten hayat da böyle değil mi? Okuduğum her kitabında beni uçurumun kıyısına sürüklemeyi başarıyor Binnur. Sonra öyle bir yaşam enerjisi sunuyor ki sadece manzarayı izlemekle yetiniyorum. Bazı eserlerde kelimelerin tarifi zor kalıyor yoruma dökerken yine öyle bir hikayeyle buluşturdu bizi. Sevginin, bağlılığın, dostluğun tercümanı gibiydi her bir satır. Bazen intikam ateşiyle yandık, bazense duygu selinde boğulmakla kaldık. İşte böyle bir mesele bizimkisi.. Ruhun bedeni terkederken kopardığı ölüm vaveylası gibi… Ölüm bir çığlığın sonlanan tiz hıçkırığındaydı Lavin için. Önce anne ve babasını kaybetmiş sonra hayatta tek sahip olduğu en yakını dostu, kardeşi Kardelen’i. Hayatının belki de son sayfasında olduğu bir tokat gibi yüzüne çarpmıştı ama son sayfanın aslında onu yeni bir romanın başlangıcına götüreceğinden habersizdi. Kardelen’in ölümünün şaibesi ve ardında bıraktığı soru işaretleri hem Lavin için hemde Kardelen’in abisi Kartal için büyük bir savaşın ilk izlenimi gibiydi. Bu savaş belki de kendi içlerindeydi ama yine de girmekten çekinmediler. Çünkü artık kaybedecek hiç bir şeyi kalmamış insanlardı. Kaybedecek bir şeyi olmayan insanlar için yaşam artık daha kolaydı belki de. Gözü kara korkusuz oluyordu insan. Ölümle başlayan herşey intikam ve nefretle yola devam ediyordu. Bu yol karanlık, bu yol ölüme giden yoldu belkide. Ama herşey Kardelen için diyerek bu savaşın onları bitirme olasılığı olsa da geri dönüşleri yoktu. Karanlık olan bu yolda savaşacakları canavarlar olsa da ölüm olsa da aslında birbirlerinin aynası olup aşkın yenilgisine uğrayacaklardı. Aşkın hepsini alaşağı edeceğinden habersiz… “Artık benim dünyamda güneş siyah doğuyor, gece gökyüzünü beyaza boyuyordu…”

VaveylaBinnur Nigiz · Dokuz Yayınları · 2023628 okunma

·

100 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muazzez Demir