“ Ölümle yaşıyor, ölümle çalışıyordu; her gün her gece ölümle haşır neşirdi. 2058’in son günlerinde silahlar yasaklanmıştı ve bilim insan yaşamını bir asırdan fazla uzatmayı öğrenmişti. Ve insanlar artık insanları öldürmekten vazgeçmeliydi. O’nun görevi ölülerin arkasında olmaktı.” “Peabody içini çekerek, ‘Sana öyle baktığı zaman adını nasıl hatırlıyorsun şasıyorum.’ dedi. ‘Ben unutursam O bana hatırlatıyor.’ Peabody patronunun sesindeki alaycı ifadeyi yakalamasına rağmen, ‘ Nasıl bir duygu bu?’ diye sormaktan kendini alamadı... Eve agzını açtı ve kapattı... Agzından çıkanı fark etmeden, ‘Düşünebileceğinin çok ötesinde bir duygu bu,’ dedi. ‘Her şeyi değiştiriyor ve seni üzen her şeyi düzeltip yoluna koyuyor. Belki bir daha eskisi gibi olmayacaksın...ama o her zaman elini uzatmış seni bekliyor olacak.’ “ Noel zamanı yaklaşırken Eve herkese ne hediye alacağını düşünmeye odaklanamıyordu. Çünkü, katiller Noel’de de ara vermiyorlardı. Eve’in yeni davasında da kendi evlerinde vahşice öldürülen kurbanların sayısı hızla artıyordu. Üstelik cinayetlerin işleniş şekli, Eve’in geçmişin hayaletlerini tekrar görmesine, kabuslarını tekrar hatırlamasına neden oluyordu. Bu nedenle, davayı çözmek için tüm gücüyle çalışıyordu. Davalarının ayrıntıları dahil her şeyini paylastığı hayat ortağı, sevgilisi ve artık yaşamının merkezi haline gelmiş olan sevgili Roarke’u en büyük destekçisiydi. Nasıl olabilir demeyin Roarke’la Eve’in hisleri her zamankinden daha yoğundu bu kitapta. Zaten her kitapta aşkları hep bir kademe üste çıkıyor. Roarke, Eve’in duruşundan, mimiklerinden ve hareketlerinden fiziksel ve psikolojik durumunu anında çözüyor ve duruma göre de şifası oluyordu. Deyim yerindeyse Eve’i kendisinden bile koruyordu. En vahşi suçluların karşısında kaya kadar sert duran Eve, Roarke’la yan yana geldiğinde pamuk şekerine dönüyordu. Eve’in olayı çözmesi için Peabody, Feeney, Dr. Mira ve McNab’de canla başla çabalıyorlardı. Peabody, gözünü sürekli üstünde hissettiği McNab’e giderek daha çok sinir oluyordu. Bu sınır mücadelesi sırasında McNab’in Peabody’ye ‘She- body diyerek sataşması ve ikisinin komik atışmaları kitapta en eğlenerek okuduğum kısımlardandı. Daha önce izlediğim gelecekle ilgili bilimkurgu filmlerinin atmosferinde geçen bu sıcak romantik polisiyeyi, özellikle de Eve ve Roarke’ u okumanın zevki her kitapta biraz daha artıyor. Bu macera karlı Noel günlerinde geçse de Eve ve Roarke ilişkisi öyküyü yeterince ısıtıyordu. Tutkulu, samimi ve saf sevgi dolu bir ilişki hem de. İşte tüm bu nedenlerle, Eve ve Roarke okumaya devam diyerek; dili, olay örgüsü, karakterleri ve romantizmiyle severek okuduğum bu kitabı, polisiye romantik türde okumayı seven 18 yaş üstü okurlara tavsiye ediyor, keyifli okumalar diliyorum. Kitaplarla kalın.

Noel'de ÖlümNora Roberts (J.D. Robb) · Epsilon Yayınları · 2006225 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.