Herkese Merhaba, Serinin son kitabını okuduk, bitti. Puanımdan anlaşıldığı gibi beğenmedim. Yazar kitabı yazmış ama bence onunda ne yazdığından haberi yoktu. Sanki ilk iki kitap başka seriymiş, bu başka kitap... Emilia karakteri bir anda böyle bir dönüş olması beni şaşırttı. Ne ara sen böyle Öfkeye aşık oldun ya, diğer kitaplarda bölüm filan mı kaçırdık anlamadım. Normalde en sevdiğim şeylerdir benim; kadın karakterinin duygularını belli etmesi, sevdiği adam için neler yapacağını , onu korumak ve beraber olmak ıcın yapılan fedakarlıklar, bunu dile getırmek filan en sevdiğim şeydir. Bundan Emilia öfke için ölecek öyle bir sevdası varmış. Biz bu seriyi okurken ilk 2 kitapda asla bir aşk duygusu hıssetmedik, kızın düşüncelerinde bile geçmiyordu anca şehvet duyuyordu o kadar... maşallah bu kitabın başında mükemmel bir aşık olmuş,ölüyor aşkından, okurken biz şok... Şimdi neden mi dıyorum bunları guzel aslında ama Ne Emilia'de nede Öfke'de aşkı hisstmedim, bir kaç beden büyük kalmış üstlerinde asla ama asla duyguyu veremediler.... Ölürüz öldürüz sevgimiz için fılan da boştu. Zaten yazar kafasında bir şeyler kurmuş ama yazamamış... Olaylar desek hop bir konu oluyor tamamlanması lazım hop başka olaya gecıyor, onların geçişleri bile saçmalık dolu, kitap asla bütün değil... Şimdi kitapda prenslerden birinin komutanı kayboluyor daha doğrusu öldürülmüş filan , suçu emilia ikizine kalıyor. Kitap asıl konusundan uzaklamış olayımız sacma sapan gereksiz ölen karakterinin kimi öldürdüğü aramak oluyor, ulennn kıtapta lanet kırılması ve geçmişte neler oldugunu öğrenmemiz olması lazım, kıcı kırık komutanı bulmak değil, tüm cehennem toplantı bunu bulmaya çalışıyorlar. Sonra işte Emilia hanım aklına dahine fikir gelıyor, Hırs prensının toplulugundan bilgi alacak ama nasıl, acık sacık gıyınıyor,topluluktan bir adamı seçıyor; öfkeyle guya oyun oynuyorlar ama böyle iğrenç bir sahne yok... Şehvet prensi işe karışıyor ve ortamı büyülüyor, emilia adamın kucagına oturup şehvete gelıyor, adamın agzından laf alacak böyle yaparak, bildiğin erotık bir sahne okuyoruz, şehvetın büyüsü sayesınde tahrik oluyor ve adama sürtünüyor baya kucagında hem kendını hemde adamı tahrık edıyor ama aklında öfke var ona bakarak yapıyor , adamın agzından blgi alıyor.... adama kızı ellemeye başladığında öfke cıldırıyor alıyor kızı fılanda o kadar boş bir sahnek, amacsınız sırf yazarın sapkın düşünceleri yazmak istemiş, yazmış, yaaa böyle bir sahneye gerek var mı? Emilia hakikat büyüsü yaparak adamı konuşturabilirlerdi ama nedense o sırada akıllarına gelmiyor... yazık gerçekten.... işte emilia ikizi,prensler fılan olaylar oluyor, büyük aşkları güya sınavdan gecıyor. Bu Lanet bu kadar kolay kırılıyorsa biz neden 3 kıtap okuduk onuda anlamış değilim. Yazar zaten hep üstü acık bırakmış, asıl merak edılen konuları geçiştirmiş, hiç bir şey anlamıyorsun. Bide kitapta kibir prensi , onun karısı ve Emilia ikiiznin bir aşk üçgeni bulunmaktadır. Kibir güya karısına aşık ama hergun başka kadınlarla yatabiliyor, karısıda bunu terk edıyor kendıne başka bır hayat kuruyor. Kibir heryerde ony arıyor ama bir yandanda emilia kız kardeşinden hoşlanıyor, onu kıskanıyor, onların bir hikayesi varmış gibi yazmış sanki devam edecekmiş gibi ama yok yani öyle bir şey yarım bırakmış, zaten şak diye kitapda bıttıyor. Smut sahnelerde eh işteydi beğenmedim oralarıda . Emilia'nın ikizi vitiolet işte büyük bir kaşar , onuda hiç sevmedim. Kİtapda bir tek şehvet prensesini sevdim, oda komık diye.... Yazdıkca yazıyorum bıttırıyım en iyisi, Seriyi de tavsiye etmiyorum.