Örgütlü kötülüğe karşı örgütlü mücadele çağrısında bulunduk. Hep dedik ki, "biz hakkımızı savunmazsak bunlar bize hiçbir zaman hakkımızı vermeyecekler, bu ülkede sistematik olarak kepazelik var, gelin mücadele edelim, işçi mi hakkını alamıyor, geniş bir eylem, sendikacılık, iş bırakma doktor mu dayak yiyor yine mücadele. Bu zihniyeti benimseyip mücadeleye girişenler az ya da çok birtakım kazanımlar elde ettiler. Yani ne demek istiyorum, biz böyle sustuğumuz sürece, kötülüğü alkışladığımız sürece daha çok tecavüze uğrarız, soyuluruz, öldürülürüz. Her gün artan şiddetle ezerler bizi! Biz bu kafada olduğumuz, boyun eğdiğimiz sürece bize huzur yok!
Çocuk adına çok ama çok üzüldüm!
Hatta içim acıdı!
Keşke okumasaydım!
Yazık çok yazık...