Gönderi
“ Kimi taşra kentlerinde, bakanlara en karanlık manastırların, en donuk çorak toprakların, en kasvetli yıkıntıların uyandırdığı hüznü veren evler vardır.”
“ Klasik Fransız edebiyatının büyük yazarı #honerodebalzac ilk kez 1833’te yayımlanan #eugeniegrandet romanında taşra insanlarını ve onların özellikle parayla ilişkilerini kendine özgü gerçekçiliğiyle anlatır. Temel olarak cimriliği ve aşkı birlikte ele aldığı bu önemli romanında #balzac romanın kahramanlarından birinin, Grandet Baba’nın büyük mal varlığının çalışmakla elde edilemeyeceğini gözler önüne serer. Fırsatçılıkla, Fransız Devrimi sonrasındaki karışıklıkta türlü aldatmacalarla elde edilmiş bu servetin içinde alın terinin payı, denizde bir damla gibidir. Dürüst, erdemli Eugénie Grandet’nin tertemiz aşkının ve yüce gönüllülüğünün bütün bu pisliklerin yanında yeri nedir?”
Esiri olduğu para için her şeyi yapabilecek biri olan Grandet Baba ve onun masum duygularla bezenmiş saf kızı Eugenie. Varlık içinde yokluk çekmek bu olsa gerek. Mösyö Grandet Samuer şehrinin en zengin kişilerinden biri. Tek amacı servetine servet katmak. Düşünün o kadar servet içinde bir yaşam varken geceleri tek bir mum ışığında oturuluyor. Yiyecekler bir hafta yenilecek şekilde planlanıyor ve sadece yemek yerken ateş yakılıp ısınılıyor. Biricik kızı Eugenie ile evlenerek servetin üzerine konmak isteyen ailelerin yakınlık göstermeleri işin diğer trajik yanı. Durum böyleyken aniden gelen misafir ile işler daha karışık hâl alırken para mı aşk mı üstün gelecek derken buluyoruz kendimizi. #balzac Grandet karakteri üzerinden cimriliğin, açgözlü olmanın, hırsın nelere yol açtığını gözler önüne seriyor. Eseri okurken #molière ‘nin #cimri kitabında yer alan karakter Harpagon aklıma geldi. Demek ki parası olanın tek derdi parasını biraz daha fazlalaştırmak. Hayatı dolu dolu yaşayamadıktan sonra parayı ne yapalım vesselam..
·
23 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.