Haruki Murakami İMKANSIZIN ŞARKISI
Öncelikle şunu belirtmem gerek bu incelemede kitabın genel hatları dışında karakter analizi ve yazarımızı eleştirmek temel alınacatır.
Baş karakterimizzz ‘Toru Vatanabe’ genelde konuşmasının tuhaf olduğunu söylerler bende buna odaklandığım ve sebebini bulduğumu düşünüyorum:
Toru sanki karşıdaki insan ile konuşurken bile kafasını odaklamakta zorluk çekiyor gibi.Ya da içindeki iç diyalogları durduramıyor ve karşıdaki ne söylese kafasındaki ile uğraştığı için ona vereceği yanıtlar geçiştirici ve tartışmayı karşıdakinin haklı çıkarıp bitirme çabalarında. Kitabın ortalarında çok emindim olan her şey Vatanabe’nin kafasında geçtiğine hatta kendisiyle konuşmaya başladığını ve dışardan bu duruma şahit olanların da olduğunu belirtiyordu. Bu da hipotezimin gerçek olma ihtimalini arttırıyor lakin yanılmışım…
Beni rahatsız eden bir başka detay ise Nagasava’nin Vatanabe’ye her fırsatta aynı olduklarına inandırmaya çalışması oldu. Bunu yapmasındaki yegane neden kendi ahlaki sisteminin doğruluğuna inanmak istemesi olduğunu düşünüyorum. Kendi yaptığı yanlışları doğru bir raya yerleştirmeye çalışması aslında içindeki o çirkin karartının kendi zihnini ele geçirmiş olduğunu gösteriyordu.
Murakami'nin diğer kitaplarında ise karakter analizlerinin ustalığı,gerçek ve gerçeküstünün başarılı bir şekilde harmanlandığını okumuştum fakat maalesef ki bu kitabı benim için büyük bir fiyasko oldu. Hatta yazarın popüler olmasını sağlayan esas kitap olduğunu duyunca çok şaşırdığımı söylemem gerekiyor.
Bu kitabın bana kattığı tek yarar kafamdaki düşünceleri savurması ve bana zaman tanıması oldu. Bunun dışında kitabı gerilerek okuduğumu söylemem gerek. Kitabı bitirdiğim zaman bir rahatlama yaşadım diyebilirim… Bu yüzden bu kitaba ayıracağınız zamanı yazarın bir başka kitabı olan SAHİLDE KAFKA kitabına ayırmanızı şiddetle tavsiye ederim
