İlk incelemem. Ve en özel incelemem de diyebilirim. Çünkü hayatım boyunca beni etkileyen , ve kendime en yakın hissettiğim yazar Cahit Zarifoğlu'ydu . Bu kitabı okuduktan sonra bu serüvenime bir yenisi daha eklendi. Kitabın başından sonunda kadar hem kullandığı kelimelerle , cümlelerle , üslubuyla ve bir o kadar da yaşadıklarıyla beni derinden etkiledi . Öyle ki bir solukta okuyup bitirdim. Kitabı bitirdikten sonra kendimi gözyaşlarımla birlikte buldum. Ve kitabın sonu : "Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez."cümlesiydi .Aynen öyle .Konuşmanın bize fayda vermediği zamanlar olur ve bizde sessizliğe bürürüz kendimizi . Etrafımızdaki insanlar da acı çekmediğimizi zannederler ama bilmezler ki susuşumuz çok acı çekip anlatamadığımızdan. Ve bende kendimi bu cümlede bıraktım. Herkese iyi okumalar...