“Bildiğim yanıldığıma yetmiyor epeydir.” Merhaba, ben geldim. Sevgili Behçet Çelik’ten “Kaldığımız Yer” öyküleriyle. Yazarla tanışma kitabım olduğunu en baştan söylemeliyim. #güncelikeşfetekstra maratonumuzda haziran ayı öykü kitabımızdı. 14 öyküden oluşan eser, geçmişle bugünü birbirine bağlayan, toplumsal olaylara odaklanmadan ama onlar nedeniyle bireysel hayatlarda nasıl yaralar açıldığını, günümüzde iletişimsizliğin nasıl olumsuz sonuçlar doğurabileceği gibi merkeze insan ve onun duygularını alan öyküler. Sanırım en sarsıcı olanları ise “Hiçbir şey olmamış gibi ve Estağfurullah asker” öyküleri oldu benim için. Vü’sat O.Bener’in ağzından kızına yazılmış mektup ise bir öyküden ziyade bir büyükten aldığım hayat dersi gibiydi, en fazla cümlenin altını Alavüsata adındaki bu öyküde çizmişim. “Yeryüzünün düzeniymiş. Donukluğu, kımıltısızlığı kutsallık diye belletmişler insanlara. Taş bile hareket ediyor, görmüyorlar. Taşlaşmışlar.” Çok hareketli olmayan ama durmayanda öyküler barındırıyor Kaldığımız Yer. Yazarın üslubunu ve öykü bağlamında derinliğini çok beğenmiş olmama rağmen herkesin benim kadar keyif alamayacağını hissettiriyor bana. Tam benim hayat tarzım gibi, mesafeli bir samimiyet var öykülerde. Bu kendi halinde olma durumu bazı okurları yorabilir diye düşünüyorum. “Beklemişti, belki zamanın geçmesini, belki zamanın gelmesini.” Kendi adıma yazarı okumaya devam etmek istesem de daha yeni tanıştığım için siz sever misiniz bilemedim. Sanırım birkaç kitabını daha okuduktan sonra net olabilirim. Ancak bu metnin okunması gerektiğini düşünüyorum. Bence siz de bir şans vermelisiniz yazara. Kitaplara ve kedilere bol bol sarılmak dileğiyle… Sevgiler, "Canım kızım, yaşamasızlığın tek çaresi yaşamak oysa, ötesi yok. Yaşamana bak. Seni yaşamasızlığa mahkûm etmeye çalışanlara inat; koru muannitliğini yaşamada."

Kaldığımız YerBehçet Çelik · İletişim Yayınevi · 2020101 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Huri Demirci