İSLÂMCI KAVGA, İSLÂMÎ DÜNYA GÖRÜŞÜYLE OLUR!..
- "Zamanımız Müslümanlarının iki büyük zaafı var. Birincisi, kavga etmeyi bilmiyorlar. Kavga çıkınca çoğunluğun kaçacak delik aramasını kasdetmiyorum sırf. O da doğru ama daha önemlisi, bir yiğitçe duruş, bir gözükaralık, bir fedakârlık ahlâkı görmüyoruz. Düşman görünce sıvışmaya hazır Arap tavşanı psikolojisiyle kavga edermiş gibi yapılıyor. “Ben Allah Resûlü için kendimden şunu veririm” diye ortaya çıkan yok, kendilerine prestij sağlamak için bir şeylere karşı koyarmış gibi yapıyorlar.
Kavga, bir fikrin hayata geçirilmesi için verilen mücadeleler bütünüdür. Uzak bir istikbâle ısmarlanmış bir dâvânın mırın kırın üslûbu değildir. Kavga eden adam, istikbâli halihazırda yaşar. İnkılâbı yaşar. İnkılâp uzakta değildir; şimdi ve burada yoksa hiçbir yerde değildir. Kavga adamı ortalık yumuşasın da iki laf edeyim diye beklemez; düşmanının en güçlü ânında onun üstüne yürür. Çünkü ancak böyle yaparsa kendinden sonra geleceklere bir yol açar. Kavga ancak, kavganın hakkını verenlerle gelenekleşir. Yiğitten yiğit doğar; sıvışmaya hazır olansa kendi gibi sıvışmaya hazır tipler üretir. O kavga hiçbir yere varmaz. Bin yıl da geçse başladığı yerde sayar. Tarih yerinde saymaya da ilanihaye izin vermeyeceği için yok olur gider.
İkinci zaaf, konuşmaya kalktılar mı genellikle konuşacak bir şey bulamıyorlar. Kimsenin bir mevzuu yok. Bir mevzuda söyleyecek bir şeyi yok. Bakıyorsun adam akademisyen, güzel çalışmaları var, bir de en mühim camiye imam yapıyorlar. O camide ilmini konuşturacağı, nezaketini göstereceği yerde, twitter fenomeni olmaya kalkıyor. “Kemalizm bize neler etmişti, biliyorsunuz değil mi?” Yahu biliyoruz. Biz Kemalizm eleştirisine karşı değiliz. Ama Kemalizm’i ortadan kaldırdığın zaman kimsenin konuşacak bir şeyi kalmıyor. “Bize neler etti ah” demekten öte söyleyecek bir şey bulamıyor. Onu da tam söyleyemiyor, malûm kanun var, pabuç pahalı. Sen illa söylemen gerekiyorsa yokmuş gibi söyle. Ortaya çıkacak bir hakikat varsa hangi kanunla bastırılabilir? Tarihte nice yiğitler vardır ki, en şedid kanunları sanatlarıyla yenmişlerdir. Ama sanat da yok ki! Ve asıl kötülük işte bu: Hiçbir şeyin nezaketi, mahareti, sanatı yok. Dangıl dungul bir şey söyleyeceksin dâvâya hayrın dokunacak!
İslâmî dünya görüşünü (Büyük Doğu-İbda’yı) öğrenin, her şey yerini bulacak. Kendi kendinden ibaret tüm çıkıntılıklar bir hedefe doğru bütünleşecek. Bir şey söylenecekse, mevzuunu bilen kimse tarafından, tam zamanında, tam yerinden söylenecek. Kavga verilecekse, bir inkılâbın gerçekleşmesi olarak verilecek. Şeriat gelecekse, ilmiyle, sanatıyla, tüm insanî verim şubelerinden zuhur eden öz marifetiyle gelecek. İslâmî dünya görüşü o kadar mühim bir şey ki, nizâmın ta kendisi; o varsa her şey var, o yoksa hiçbir şey yoktur. Onda rastgelelik olmaz..."
Selim Gürselgil, adimlardergisi.com, 16 Ağustos 2023
··
214 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.