Öncelikle kitap son derece sürükleyiciydi. Elbette büyük bir roman olduğu için de çok karakter barındırıyordu. Kitabın bölümlerinin neredeyse yarısı zaten karakter analizlerine, kişilik tahlillerine ayrılmıştı. Olaylar zincirinde ise (yazarın yeteneğine bağlı olarak) her karakter ayrı ayrı ana olayın bir kenarından tutmuştur. Şehvet düşkünü bir baba olan Fyodor Pavloviç Karamazov'un 2 evliliğinden olan 3 çocuğu vardır. Büyük oğlu Dmitri Karamazov, babasının kişiliğine çok benziyordu. O da şehvet düşkünüydü, düzgün okul okumadı ve subaylık yaptı. Ortanca kardeş İvan, tıpkı diğer kardeşleri gibi babasından hiç bir şekilde yardım görmeden büyümüştü. Üniversite mezunuydu, çok parası vardı. En küçük kardeş Aleksey Karamazov (Alyoşa) ise, babasının tersine son derece merhametli, dindar bir çocuktur. Hem okulunu okuyor hem de kilisede papazlık yapıyordu. Ana karakterler bunlar iken daha bir çok karakter söz konusudur. Ana olay ise; Dmitri ve babasının aralarındaki anlaşmazlıklardan çıkan cinayet olayıdır. Bu anlaşmazlıklar hem para yüzündendi hem de ikisinin de aynı kıza aşık olmuş olmalarıydı. Gerçi, Dmitri'nin halihazırda bir karısı vardı ancak o şehvet düşkünlüğü sebebiyle meyhanede Gruşenka isimli bir genç kıza tutuldu. Ne tesadüf ki aynı genç kız Dmitri'nin babasını da etkilemeyi başarmıştı. Gruşenka uzunca bir süre bunu kullandı, onlarla alay edip oynadı. Bu olaylar Dmitri kardeşin kıskançlıktan babasını öldürmesiyle sonuçlanmıştır. Kitabın ilk 600-700 sayfası bu cinayetin önünü hazırlayan ortamı anlatır. Bu kötü cinayetin adeta geliyorum dediğini Alyoşa ve İvan da anlamışlardı. Alyoşa'nın hikayesi ise, maneviyat ile dünyevi ilişkilerin bir çatışmasına dönmüştü. Kilisede bir çok mucizeye vakıf olan Zosima Dedesi ona ömrünün son günlerinde ailesiyle ilgilenmesini ve kiliseden ayrılmasını söylemişti. Alyoşa da bu tavsiyeye uymuş, ancak çok geç kalmıştı. Cinayetten sonraki olaylar daha çok mahkeme ve tutukluluk süreciyle ilgiliydi. Mahkemede babasının ölümünden sorumlu zaten tek bir sanık bulunuyordu (Dmitri). Bunun sebebi Dmitri Karamazov'un kıskançlığa başladığı her zaman her yerde bağıra bağıra babasını öldüreceğini söylemesi ve olayın olduğu koşullarda zaten 2 kişinin cinayeti işleme ihtimalinin bulunmasıydı. Diğer kişinin ise cinayeti işlediğini gösteren tek bir delil yoktu. Söz konusu bu koşullardan ve detaylardan söz edersem inceleme gereğinden fazla uzun olur. Ancak bu diğer kişiden söz etmem gerekir. Bu diğer kişi Smerdyakov'dur. Sokaklarda gezen, deli, kirli ama genç bir kız olan Smerdyaşçaya'nın oğludur. Oğlu doğduktan sonra ölen bu kızın çocuğuna da tıpkı Karamazov Kardeşleri de büyüttüğü gibi Fyodor Pavloviç'in yaşlı uşağı Grigori bakmıştır. Smerdyakov da büyüyünce büyük evin bir uşağı olmuş, Moskova'da aşçılık okulunu bitirdikten sonra Fyodor Pavloviç'in evinde aynı zamanda aşçı olarak da çalışmaya başlamıştı. Fyodor Pavloviç bütün sırlarını bu çok güvenilir olan uşağına anlatır, Dmitri de bu sırları öğrenmek için Smerdyakov'a baskı yapardı. Smerdyakov da ne yapsın, korkudan bu sırları Dmitri'ye anlatırdı. İşte Dmitri de bu sırları bilmesi sayesinde cinayeti işleyebilmiş ve babasını öldürebilmişti. Ancak Smerdyakov duruşma vakti geldiğinde bu sırları, daha doğrusu gizli işaretleri Dmitri'ye anlattığı için vicdan azabından (ben böyle yorumladım) intihar edecekti. Tabi ki Smerdyakov'un tek suçu bu da değildi. Smerdyakov'un bu cinayete karışmasıyla ilgili daha bir dizi şüphe bulunsa da, bunlar hiç bir zaman açıklığa kavuşamayacaktı. Yine bu intihar vakasında da ucu farklı yorumlara açık olan şüpheler bulunuyordu. Olay Dmitri'nin kürek cezasına çarptırılması, kardeşi İvan'ın onu kurtarmak için çaba sarfederek aklını kaybetmesi ve delirmesi ile son bulacaktı. Olay benim görüşüme göre daha farklı bir kapanışla son bulabilirdi ve bence bu kapanış biraz basit duruyor. Ama yazar tek bir olay üzerinde yoğunlaşmadığı için bunu normal karşılamak gerek.