Gecenin Hikâyesi - Amelya ~ Nagihan Gökçe Kabal "Benim kafamın içindeki şeytanlar da ölmüştü ama alnımda koparılmış boynuzların yarası varmış gibi hissediyordum." Karanlığın içinde bir şey hissetti. Bir kaşıntı. Bir geri çekilme. Korku. Sanki kimse ona elini uzatmamıştı. Bir ses duydu Maya. Öylece titrek ve karanlığın sessizliğin içinden kulaklarına ulaşan bir fısıltı. Fetih'ti bu. İçindeki karanlığa rağmen siyahın üstüne beyazla kapatabilmiş kusursuz bir deha gibiydi Maya'nın gözlerinde. Karanlığın içinde kurtulmak yerine savaşmıştı Maya ve o mücadeleyi kazanmıştı sanki. Bu bela belki de karanlığa değil ona karşı bulaşmış olmasıydı. Ne olacaktı şimdi? Zamanında annesi öldürülen ve babasının da saldırıya karışan herkesi bulup öldürmesi neyi değiştirdi ki? Maya her şeyi öğrenmek istiyordu. Annesine neden saldırdıklarını bilmek istiyordu? Şimdi ne olacaktı? Annesinin öldürülmesi ve babasının da saldırıya karışan herkesi bulup öldürmesi neyi değiştirecekti? Maya, annesine neden saldırıldığını ve bu sırların perdesinin arkasındaki gerçeği öğrenmek istiyordu. Bu, onun savaşının ve mücadelesinin temel sebebiydi. Tüm mücadelesi ve savaşı da bu yüzdendi. Zihninde kumarlar oynanıyor gibi hissediyordu. Dahası da kalbiyle oynanıyor gibi... Ama yine de her şeye rağmen kalbine ve zihnine güvenmek yerine Fetih'e güveniyordu. Üzerinden geçtiği köprüleri, yakarak aydınlattığı yollar, raydan çıkmış trenler, atladığı uçurumlar, kapattığı ya da üzerine kapanan kapılar,önünde duran çukurlar, araladığı perdeler, çıkmaz yollar, kabuk bağlamasına izin vermediği yaralar, boğazındaki düğümler, hiç bitmez sandığı tırmanışlar, inandığı yalanlar, ağaca dolanmış uçurtmalar, boynuna asarsak hiç sokakta kalmam sandığı anahtarlar, önünden ayrılmadığı duvarlar... Hepsi geride kalıyordu. Yaşanılan onca ihanetin üstesinden geldikten ve çok kayıp verdikten sonra nihayetinde Maya yolun sonuna kadar gitmeye karar verdi. Korkusuz çıktığı bu yolda yolun tek kişilik olacağını ve yolun gerçekten bir sonu olabileceğini bilmeden koşulsuz güvenebileceği yol arkadaşına sahipti. Bilmediği her şey bildiklerinden çok daha tehlikeliydi. Ama o artık eskisi gibi değildi. Kendisinden daha emin ve çok daha güçlüydü. Doruk hâlâ Maya için ne ifade ediyordu? Pars kimdi? Olaylar olaylar olaylar... Serinin her bir kitabında sona doğru yaklaşırken adım adım o tutkuyu ve heyecanı hissediyorsunuz. Kitabın sonunda yazarın her bir cümlesine kalbimi bıraktım diyebilirim. Hâlâ seriyi okumayanlar varsa tavsiye ederim. Şimdiden okuyacak olanlara keyifli okumalar diliyorum.

Gecenin Hikayesi - AmelyaN. G. Kabal · Martı Yayınları · 2023510 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.