ELİF || EBRU ŞAHİN ❝ Kendime yapılan haksızlıklara, acımasızlıklara karşı koymamayı annemden öğrendim ben. ❞ Neden zor bu kadar kadın olmak… her şiddet dayakla olan mı? Ya psikolojik şiddet..? Elif..! Çocukluğundan başlayıp da koskoca bir kadın olana kadar yaşadıkları… yada yaşayamadıkları mı demeliyim bilemiyorum… yüreğimi burkan bir hikayesi oldu… içinde kendimden ve etrafımdan bolca gördüm… bazen ona hadi artık Elif derken kendime de demediğimi farkettim… ah Elif derin etkiledin beni… Onun hikayesi daha doğarken bizim coğrafyamızın erkek çocuk - kız çocuk ayrımıyla, karmaşanın, kavganın içinde gözlerini açarak başladı… annesiyle başlayan susmaların nasıl kendi hayatına yerleştiği, babaannesi yüzünden daha anne karnında kaybettiği kardeşin acısı, babanın uzaklığı, annenin ise dibindeyken bir o kadar da uzak olması… hangisi daha acı ki acaba? Hayaller kurduğu nişanlısı Yusuf tarafından terk edilmesi ve bundan sonra karşısına çıkartılan diyorum artık ona çünkü kimse bile isteye bunu kendine yapmazdı… Tayfun… ha bir de kayınvalide Asude hanım… kurtuluş muydu daha da dibe batış mı? Söyleyecek o kadar şey var ki kitapla ilgili elimden bir an bile bırakmadan okudum… Düşündüm,sorguladım çokça içimde kavga ettim… Bu ülkenin bunca şeye rağmen ayakta durmaya çalışan bir kadını olarak okuyun okutturun lütfen… … ve lütfen kızlarınıza her şeyden önce susmamayı öğretin… haksızlık karşısında dimdik durmayı öğretin onlara düştüğünde dizine değil o daha düşmeden ruhuna üfleyin bu gücü… iyileştirin… erkek çocuklarına “erkek” olmaktan önce vicdan sahibi olmayı merhameti öğretin…! Kitapta iki son vardı ben ikinci sonu seçiyorum.. Adı gibi dimdik bir Elif için…! Daha nice Elif’ler için…! ❝ Susmazdım Anne! Bana nasıl yapılacağını göstermiş olsaydın keşke. ❞

ElifEbru Şahin · Lora Yayıncılık · 202341 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zehra