Dikkat Spoiler Var! Marie Lu yazmaya başladığından beri Distopik eserler yazıyor ve bende uzun zamandır onun bütün eserlerini takip ediyorum. Birkaç eserini hala okuyamadım ama tarzını biliyorum. Steelstriker, bir ikilemenin Skyhunter'ın ikinci kitabıydı ve bana Marie Lu'nun tarzının uzağında gibi geldi. Birinci kitabın kurduğu dengelerin ikinci kitapta çok fazla koruyamadığını gördüm. Birinci kitapta arka planda olup onlara ne olduğunu merak ettiğim birçok karakterin sonu hakkında hiçbir şey görmedik. Ön planda olan karakterlerimiz arasında ilişkiler bana göre dengesiz ve sürekli zedelenmiş güven içindeydi. Karakterlerin duyguları olaylar karşında bence aşırı pasifti. Bir savaşın içinde olduğu için Talin'in duygularını bastırmaya çalışması ise duygusal karakter olan Talin'i olması gerekenden güçsüz bırakmıştı. Bence kitabın işleyişi çok dengesizdi. Yazar istediği için karakterler kazanmış gibi hissettirdi bana. Bilindik distopik eserlerden bazı parçalar taşıyordu, labirentin içine hapsedilen savaşçılar, trenle kaçmaya çalışan korkusuzlar ve kitabın sonunda her şeyden uzak kalmaya çalışan açlık oyunları kazananları gibiydi. Kitapta özgün bir şeyler görmek istedim ama hayaletleri zombi, savaşçıları gece nöbetçileri, kalkanı da parabati bağı gibi hissettirdi. Belirli klişe nesneleri alıp bir araya getirdiği şey ilk kitap için güzeldi ancak ikinci kitapta esinlenmenin çok artması sanırım hepsinin gözüme batmasına neden oldu. (Üstelik bence savaşçıların ormanda safir mavisi palto değil görülmemek için yeşil bir kamuflaj kullanmaları gerekiyordu.) Sonu da bana göre tatmin edici değildi. Talin'in önce birlik'in başına geçip sonra da ülkelere kendi özerkliklerini vermesi fikrini söyleyip çekip gittikten sonra diğerlerinin onu kolayca dinlemesi bir saçmalıktı. Yani kitapta keskin doğrulara sahip benzer düşüncelere sahip insanlar var ama gerçekte bunun böyle olamacağını biliyoruz. Böyle bir durumda bir ülkeyi inşa edecek her şey onun elinin altındayken çok bencilce ve yapması gerekeni yapan karakterine de ters davranıp çekip gitmesi Talin'e uygun değildi. Mutlu sonla biten kitap bence daha farklı bir sonla daha mutlu bir şeyi verebilirdi. Ne olabileceğine dair bir pek benimde fikrim yok sanırım bir çeşit Talin'in Kurucu ve Kurtarıcı başkanı olacağını ve tanıdığı insanların da ona yardımcı olacak meclisi olacağını düşünmüştüm. Bu konuda benim için hayal kırıklığıydı ama en azından kahramanlarımızın istedikleri sonlara kavuşmalarına sevindim. Marie Lu konusunda her zaman sabit fikrim vardır: "Tahmin edileni yapmayı sevmediğini düşünüyorum bu yüzden onun yazdığı serileri ne kadar az beklentiyle okursam o kadar sevdiğimi biliyorum." Bu yüzden bu serisi okunabilirdi ama daha iyi yazdığı kitapları olmuştu.

Steelstriker: Çelik SavaşçıMarie Lu · Epsilon · 202329 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitap Balığı