Bu serimizde, İslam dini müntesibi olma iddialarıyla bildiğimiz ağır topların?!, hodjaların, şeylerin (şeyh değil) ve türevlerinin herzelerini paylaşalım diyorum. Derdimiz, bir inancı tahkir değil. İslam iddiasındaki inançları tenkittir.
Özellikle Vahdet-i Vücud, Şuhud vb gibi kendilerine has kural, sistem ve sabitelere sahip oluşumların, sınırları Vahiyle bildirilmiş İslam adını kullanmasının doğru olmadığını düşünmekteyiz.
Tüm dinamikleri, öğretileri ve hükümleriyle başlı başına bir din olduğu, -açıkça söyleyemeseler de- idrakı yüksek, belli birikimdeki müntesiplerinin de malumudur.
Kabaca Hallac, Bistami ile başlayıp İbni Arabi ile kendince kemaline ermiş bu dinin adını koymak elzemdir.
Bu öğretiyi oluşturan görüşlerin, abartısız tam tersini bildiren ayetleri anmaya kalksak hacimli bir kitap ortaya çıkar.
Evet, Yaradana karşı, paradoksal teşbih/tenzih dengesi iddiasındaki bu görüş bir dindir. Yeni başlayanlar, kendini Humanist görenler, Yaradana karşı sorumluluk bilinci zayıf ya da olmayanlar vd için oldukça caziptir. Sevgi dini olarak sunar kendini. İslam'da bulunanların aksine, dönemsel ibadetleri, farzı, helali, haramı yoktur. Rabıtalı, etekli dönüşlü vb ibadetleri vardır. Kafiri, kötüsü olmadığından, İslam'da bulunan cehennem yerine, haz duydukları konuk evleri vardır.
İşte benim dosdoğru yolum, başka yollara uymayın -En-am 153- diyen vahye karşın, O'na ulaşan adam başı yol vardırı koyan bu dinin adı konmalıdır.
Bir kişinin aykmasıdır hedefimiz. 'Kendi elleriyle kendini öldüren' 'bir kişiyi kurtarıp, tüm insanlığı kurtarmış gibi olmanın' getirisine talib olmanın dayanılmaz hafifliğiyle.
"...O'nun benzeri hiçbir şey yoktur..." Şura 11