Benim okudugum baskıda mutlu prens ve yıldız çocuk isimli iki masal vardı. Mutlu prens Sarayında herseyden habersiz yaşarken mutlu ve güzel bir çocukmuş. Ama degerli taslarla süslü heykeli meydanda büyük bir kaidenin uzerine yerlestirilince tüm şehri, icindeki acilari kederleri ve yoksullugu ile gördü.( Bu acaba prensin büyüdüğü ve algilarinin açıldığı durumu mu anlatiyor)Buna dayanamadi. Kirlangic onun isteği ile heykelindeki tum degerli taslari yoksullara dagitti. Bu isleri yapabilmek icin sicak diyarlara gidişini erteledi. Sonunda maddi değerlerden yoksun iki dost (heykelin eritilemeyen kalbi ve kırlangıcin cansiz vücudu) Tanrı katına melekler vasıtası ile taşındı. Yıldız çocuk ise benim çok bildiğim bir masal değildi. Kıssadan hisse anladigim; güzellik her zaman iyi bir kalp demek değildir. Cevremiz guzellige övgü düzer. Guzel insan herseye hakki olduğunu düşünür. Ne zaman ki .güzellik kaybedilir o zaman başka değerler ön plana çıkabilir. Herkesin birden fazla şans vardır. İyilik eninde sonunda karşılık görür. Masalların sonunda suçluların cezalandırılması da beni hep memnun eden bir detaylar.

Mutlu PrensOscar Wilde · Zambak Yayınları · 023,4bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selfinaz Çıldır