Ey dünyaya gelen
Eşsiz varlık!
Sen, bir mucizesin
Yaşamı renklendiren
Parmağını dokunduğunda
Dünyayı şekillendiren
Vatan gibi
Toprak gibi yârsın.
Yürekleri dağlayan cansın
Yuvayı yapan
Çocuklarına anasın.
İnsanlığı var eden senken
Eksik olan ezilen
Şiddet gören
Hatta öldürülen
Yine sensin.
Toprak eken
Ektiğini biçen
Yoktan var eden
Koca bir yüreksin.
Ey Emekçi!
Gözünü budaktan esirgemeyen
Her zaman
Her yerde koruyucu
Ekmeğini suya banıp da yiyen
Hep başkaları için yaşayan
Kendisi için bir şey beklemeyen
Sen ana
Sen bacı
Sen evlat
Sen yârsın.