Uzakları Düşünmeyeceksin!
Parıldarken bir yıldız gökyüzünde, sen uzakları düşünmeyeceksin. Güneş ışıltısını senden almayacak, yalnız kalmayacak kırılmış duyguların. İçinde kendini anlatmayan nefretin, dökülecek uçurumdan birer birer. İntihârın en güzelini yaşayacaksın, ölüm seni iyileştirecek. Sana zaruri gelen bu vazgeçişlerin, hâtıra olarak kalacak sandık diplerinde. Bu durum seni yıpratacak belki. Ve sen kırıla kırıla tamamlayacaksın kendini. Hayatın bize öğretme şekli buysa, öğreneceksin dağları, denizleri, yolları. Bu muâmma insanlar, seni değiştirecek. Senelerce aynaya bakıp kendin sandığın yüzün aslında sana âit değilmiş, anlayacaksın. Usulca uyurken bir gün, belki de aslını göreceksin düşlerinde. Lâtif kalbin iyiliğin bedelini ödeyecek, sen ise kalbinin yükünü taşımak zorunda kalacaksın öylece. Kuşların sesi huzur verecek, kalbindeki ağaç yuvasına. Sevgi denilen hissi insanlardan alacak kalbin, hakeden denizlere, böceklere, çiçeklere verecek. Yağmur yağarken usul usul bahçene, bakacaksın pencerenden sessizce ve damlalar selamlayacak seni. Bir yıldız bazen de parıldamayacak gökyüzünde, sen yine uzakları düşünmeyeceksin. Daha da değişecek duyguların, kitaplarda altını çizdiğin bir sözü seveceksin belki. Âşık olacaksın harflerin zarif rengine. Seni seven kitapların olacak, seni okuyan kırık kalpler. Mutlu olacaksın bu kez, çünkü bir insanı sevmeyeceksin artık. Kendini bulduğun vakit, pusulan sana yol gösterecek. Riyâkar insanlardan uzak duracaksın. Seni düşünmeyen, önemsemeyen, kenara atan insanlardan. Neyi anlayacaksın biliyor musun? İnsanın mutluluk sandığı duygularının elinden alınması, aslında onun yarlarını iyileştirebilmesi için bir merhem olduğu anlamına geldiğini. Bir sarmaşık gibi kendine sarılacak hislerin, gözlerinde umûdun ışığını görecekler. Geceler inanacak sana, bir yıldız kayacak senin için. Söz veriyorum sana, bütün dileklerin parıldayacak gökyüzünde ve sen uzakları düşünmeyeceksin artık.
·
1.263 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.